Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
„DZIECKO A ŚWIAT MEDIÓW ELEKTRONICZNYCH”
Pojawiają się wciąż nowe źródła kształtujące dziecięce przeżycia i doświadczenia. Środowisko w którym ono wzrasta , tworzy nie tylko to, co dzieje się w jego bezpośrednim otoczeniu, ale również to, co dociera do niego dzięki przekazowi pośredniemu, to znaczy za pomocą mediów elektronicznych. Dziecko żyje w świecie zdominowanym przez telewizję, wideo, komputer, Internet, telefon komórkowy, technologie cyfrowe. Dzisiaj start dzieci w kulturze rozpoczyna się od kontaktu z telewizją i innymi elektronicznymi mediami. Dzieci zaczynają korzystać z mediów elektronicznych bardzo wcześnie. Już dwu i trzylatki codziennie oglądają programy telewizyjne, płyty CD, kasety wideo średnio około 45 min. a z biegiem lat czas ten wydłuża się do 3-4 godzin w ciągu dnia. Dzieci w wieku szkolnym coraz częściej oprócz telewizji korzystają z gier komputerowych oraz innych możliwości jakie stwarza komputer i Internet, a także z telefonu komórkowego. Media elektroniczne towarzyszą dzieciom codziennie, wypełniając im czas wolny i niejednokrotnie czas zajęć obowiązkowych. Media elektroniczne wkroczyły bardzo intensywnie w życie dziecka, podporządkowując sobie jego organizację i wypełniając je swą medialną treścią. Samo dziecko zaś chętnie, z dużym zaciekawieniem i zaangażowaniem wtapia się w świat mediów elektronicznych. Jest to świat o swoistych właściwościach. Rzeczywistość przedstawiona w formie syntez, kopii, modeli staje się dla dziecka bardzo atrakcyjna, ale jednocześnie zaborcza, zmuszając do przyjmowania lansowanych wzorów, zachowań, opinii, poglądów, różnych stylów życia. Świat kreowany w mediach, jakże często odrealniony, upozorowany, nierzadko konkurencyjny do istniejącego, jest ambiwalentny w swej wymowie i treści, pełen sukcesów, dobrobytu, niezwykłości, nowych szans, ale także wojen, dyskryminacji, okrucieństwa, biedy, braku tolerancji. Taki świat medialny wtargnął bardzo mocno do życia dziecka przez stały, permanentny z nim kontakt na ekranie telewizora czy komputera. Media stają się podstawową przestrzenią życia poprzez codzienną obecność w życiu dziecka. Media elektroniczne stają się terenem codziennych ‘spotkań’ z dzieckiem, tworząc możliwości budowania pomiędzy nimi interakcji, wzajemnej komunikacji przy respektowaniu zarówno nadawcy, jak też odbiorcy. Komunikowanie przez media elektroniczne należałoby postrzegać jako proces tworzenia się wspólnoty między nadawcą i odbiorcą. Nowe media jak; telewizja interaktywna, komputer, Internet zmieniają charakter komunikacji, tworząc warunki interaktywności. Nadawca stara się być zaakceptowany przez odbiorcę, uzyskać zgodę na kontakt z nim i podtrzymywać go. Zabiega on o kształtowanie w świadomości odbiorcy własnego wizerunku jako osoby odczuwającej potrzebę nawiązania kontaktu. Odbiorca natomiast, jako aktywny podmiot w tym procesie, pragnie mieć wpływ na treść, formę przekazu, zabiega o współuczestniczenie i jest otwarty na wzajemne relacje. Dziecko jest tutaj podmiotem aktywnym i jako użytkownik mediów ...