Konspekt zajęć - zabawa andrzejkowa

SCENARIUSZ ZAJĘĆ „ ZABAWA ANDRZEJKOWA ”

Uczestnicy: Zespoły edukacyjno- terapeutyczne

Temat: Zabawa Andrzejkowa

Czas trwania: 2 godziny

Cele ogólne zajęć:
- rozwijanie kontaktów interpersonalnych,
- nabywanie umiejętności komunikacyjnych i aktywnego słuchania,
- kształtowanie umiejętności dokonywania wyboru,
- kształcenie umiejętności współdziałania w grupie oraz umacniania poczucia przynależności i więzi z zespołem
- zachowanie ładu i porządku w trakcie zajęć ( przestrzeganie ustalonych wspólnie zasad )
- rozwój wyobraźni,
- zdobywanie nowych wiadomości – zapoznanie wychowanków z tradycjami i wróżbami andrzejkowymi.

Metody: Zajęcia oparte będą głownie na metodach aktywnych takich jak:
zabawa, ćwiczenia ruchowe, taniec, praca w grupach, praca w
kręgu, rozmowa, pogadanka

Przebieg zajęć:
1. Rundka rozpoczynająca:
Uczestnicy siedzą w kręgu i mówią kolejno o ważnych wydarzeniach z ostatniego tygodnia, o swoim samopoczuciu oraz przedstawiają propozycje dotyczące dzisiejszego spotkania.
Celem rundki jest rozwijanie umiejętności aktywnego słuchania, dokonywania wyboru, koncentracji oraz budowania zaufania.

2. Zabawa wprowadzająca – ruchowa
Celem zabawy jest rozgrzewka dzieci po rundce wstępnej. Dzieci uczą się dokonywania wyboru jednej osoby rozpoczynającej zabawę, zdobywają umiejętność porozumiewania się oraz ćwiczą współdziałanie w grupie i przestrzeganie ustalonych zasad zabawy.

3. Zabawa grupowa – „Wróżby andrzejkowe”
• ustawianie butów- „wyścig butów”
• wróżba z kart
• „serduszko z imionami” – losowanie imienia
• „losy z koła” – kim zostaniesz w przyszłości?
• „mówiące karty”
• rzut kośćmi
• „kubeczki”
• kolorowe karteczki
• lanie woski
Celem zabawy jest integracja grupy i umiejętność współdziałania w grupie. Dzieci rozwijają umiejętność dokonywania wyboru i podejmowania decyzji. Zdobywają możliwość okazywania i wyrażania uczuć oraz rozwijają wyobraźnię.

4. Rozmowa o tradycjach andrzejkowych.
Celem rozmowy jest dostarczenie dzieciom nowych informacji na temat Andrzejek oraz ogólny rozwój grupy. Prowadząca mówi o tradycjach wróżenia sobie w „Katarzynki” i „Andrzejki”. Uczestnicy nabywają umiejętności prawidłowej komunikacji i aktywnego słuchania jak również umiejętności zachowywania się przy stole podczas jedzenia.
Pogadanka: Już dawno ludzie sobie przepowiadali. Wróżby pochodzą z Grecji. W tym mieście żyła piękna Delfy i dobra wróżka Pytia która wróżyła ludziom z całej Europy. Grecka nazwa męża – mężczyzny brzmi „andreas”. I to ta nazwa sprawiła, że Świętego Andrzeja zaczęto uznawać za tego co rozdaje mężów, a dzień jego pamięci poświęcono dziewczęcym wróżbom. Jednak wróżymy sobie wcześniej, tzn. w wigilię imienin Św. Andrzeja. Z wróżbami wiążą się rożne powiedzenia i przysłowia, np. „Na Św. Andrzeja dziewczynom z wróżby nadzieja” lub „Noc Andrzeja Świętego przyniesie nam narzeczonego”. Ale nie tylko dziewczyny sobie wróżyły. Chłopcy czynili to w wigilię Św. Katarzyny tj. 24 listopada i wróżby te nazywały się „Katarzynki”. Zwyczaj ten nie przetrwał do dziś bo obecnie chłopcy i dziewczęta wróżą sobie wspólnie w „Andrzejki”. Wróżby były bogate i różnorodne ...