Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Archetyp kochającej żony czy „pramatka śmierci”? Obraz biblijnej Ewy w kulturze europejskiej.
UWAGI: Lekcje pomyślane zostały jako dwie następujące po sobie w tym samym dniu; w razie konieczności można je podzielić i przeprowadzić na dwóch kolejnych lekcjach.
CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA
1. Nauczyciel prosi wybranego ucznia o przypomnienie biblijnej historii stworzenia człowieka i okoliczności wygnania z raju. Ważne, aby ustalić, iż Księga Rodzaju tłumaczy przyczyny grzechu i cierpienia ludzi jako konsekwencji ich buntu wobec zasad ustalonych przez Stwórcę. Ewa ukazana jest jako kobieta grzeszna, która skusiła Adama do skosztowania owocu i tym samym sprowadziła na ludzkość karę bożą.
Nauczyciel informuje uczniów, iż celem dwóch kolejnych lekcji będzie omówienie i porównanie różnych wizerunków Ewy w literaturze, sztuce oraz kulturze popularnej.
CZĘŚĆ GŁÓWNA
a) Nauczyciel prezentuje uczniom reprodukcję fr. fresku Masaccio „Wygnanie z raju” i prosi uczniów o opisanie obrazu: do jakiej sytuacji odwołuje się malarz? W jaki sposób ukazuje pierwszych ludzi? Co symbolizuje anioł nad głowami Adama i Ewy? (np. wygnanie pierwszych ludzi z Edenu po popełnieniu grzechu, za plecami bohaterów widać bramy raju, który utracili. Pierwsi ludzie są nadzy, zrozpaczeni)
b) Kolejnym obrazem, który oglądają uczniowie jest „Adam i Ewa” Tycjana. Dzielą się swoimi spostrzeżeniami, na temat ukazania pierwszych ludzi (Ewa ukazana jest jako kusicielka, która wyciąga rękę po jabłko, Adam próbuje ją powstrzymać gestem dłoni; owoc podsuwa Ewie ukryty wśród liści drzewa wąż, który przybiera postać aniołka)
Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie fragmentu Pamiętników Adama i Ewy M. Twaina. Następnie przeprowadza dyskusję, której celem będzie ustalenie, w jaki sposób ukazana została biblijna Ewa. (ćwiczenie mogą wykonać również uczniowie pisemnie, a następnie podzielić się efektami swojej pracy).
II) „Modlę się o to, abyśmy zeszli z tego świata razem – to pragnienie nie zniknie z tej ziemi – lecz przetrwa w sercu każdej kochającej żony po kres dni, i przezwą je mym imieniem.
Lecz jeśli jedno z nas musi odejść pierwsze, modlę się, abym to była ja; gdyż on jest silny, a ja słaba, nie jestem mu tak niezbędna, jak on mnie – życie bez niego już nie będzie życiem, jak je zniosę? Ta modlitwa jest również nieśmiertelna i tak długo będzie zanoszona, jak długo przetrwa mój ród. Jestem pierwszą żoną, a ostatnia żona będzie moim odbiciem.
Na grobie Ewy
Adam: Gdziekolwiek była ona, t a m był Raj”/ Mark Twain Pamiętniki Adama i Ewy, fr. /
Pytania do fragmentu:
Wyjaśnij, jakie było pragnienie Ewy u kresu jej życia. (pragnie umrzeć w tym samym czasie, co Adam ...
