Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
GŁÓD RUCHU
Rudolf Laban –twórca nowoczesnej gimnastyki twórczej (ekspresyjnej) twierdził, że ruch jest wyrazem potrzeby ludzkiej aktywności. Głosił, że przez ruch naszego ciała uczymy się nawiązywać kontakty z otaczającym nas światem.
Dorośli nie zawsze zdają sobie sprawę z tego, jak ważny jest ruch i jego rola w przyrodzie, a przecież przez całe życie jesteśmy w nieustannym ruchu. Już w łonie matki wykazujemy pierwszą aktywność ruchową, która towarzyszy nam w różnych formach, rodzajach aż do końca naszych dni. Nigdy nie zastanawiamy się nad tym, iż nawet w czasie snu aktywność ruchowa jest obecna, choć o mniejszym natężeniu.
Dla wieku przedszkolnego charakterystycznym zjawiskiem jest niezwykłe nasilenie potrzeby ruchu. Dziecko w tym wieku jest jak mówił Erikson – „Kłębkiem energii”,
a najprościej mówiąc, odczuwa „głód ruchu”. Jest to okres intensywnego rozwoju wielu sprawności fizycznych, nabywania wielu umiejętności, które w efekcie dają dziecku poczucie panowania nad własnym ciałem.
Dzieci między 3 a 7 rokiem życia z dużą łatwością opanowują na przykład jazdę na nartach, łyżwach, wrotkach, rowerze, szybko opanowują reguły używania różnych przyrządów gimnastycznych. Zadaniem dorosłego jest zatem, stworzenie dziecku odpowiednich warunków do zaspokajania ich spontanicznej aktywności.
Przy opanowywaniu różnych umiejętności ważne jest, by dziecko, – jeżeli podjęło pewien wysiłek – odniosło sukces. Ciągłe porażki nie tylko mogą zniechęcić do podjęcia dalszych prób, ale przede wszystkim zostawić ślad w obrazie samego siebie typu „ jestem niezdara”, „ nic mi nie wychodzi”, „ wszyscy się ze mnie śmieją”, „to dla tego, że jestem za gruby” itp.
Kierowanie rozwojem fizycznym dziecka jest procesem, wymagającym od nauczyciela doskonałej orientacji w indywidualnych możliwościach swoich wychowanków.
Dzieciom potrzebującym więcej ruchu nauczyciele powinni zadawać dodatkowe ćwiczenia do wykonania. Często niestety zauważane jest ograniczanie aktywności ruchowej u dzieci i młodzieży. Jest to zjawisko niepokojące z biologicznego jak i społecznego punktu widzenia.
Współcześnie żyjące dzieci w wieku przedszkolnym osiągają niższe wyniki szybkości, siły, mowy niż ich rówieśnicy sprzed 10 lat.
Zasygnalizowany problem dowodzi, że dotychczasowe oddziaływania przedszkolne i szkolne są być może zbyt mało skuteczne i niewystarczające. Zobowiązuje to wychowawców do szybkiej interwencji. Dobry wychowawca to ten, który ma dużą wiedzę nie tylko z zakresu psychologii i pedagogiki, ale o dużej wrażliwości względem dziecka oraz dorosły-specjalista z dziedziny wychowania fizycznego, który wie, że musi zaspokoić „głód ruchu” swoich wychowanków.
Mając na uwadze powyższy problem, należy zwiększyć ilość zabaw i zajęć ruchowych, dostosowując je do możliwości i zainteresowań swoich wychowanków. Istotne jest organizowanie takich zabaw i ćwiczeń, które będą ciekawe i atrakcyjne dla dzieci.
Doskonałą pomocą w uatrakcyjnieniu zajęć ...
