Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
PROGRAM „WYCHOWANIA DO ŻYCIA W RODZINIE”
DLA GIMNAZJUM
Cele edukacyjne
1. Przyjęcie integralnej wizji osoby ludzkiej; wybór i urzeczywistnianie wartości służących osobowemu rozwojowi.
2. Rozwiązywanie problemów i pokonywanie trudności okresu dorastania.
Zadania szkoły
1. Stymulowanie procesu samowychowania u uczniów.
2. Współpraca z rodzicami w zakresie prawidłowych relacji między nimi a dzieckiem.
3. Pomoc we właściwym przeżyciu okresu dojrzewania.
4. Wzmacnianie procesu identyfikacji z własną płcią.
5. Wspieranie rozwoju moralnego i kształtowania hierarchii wartości.
6. Promowanie integralnej wizji seksualności człowieka; ukazanie jedności pomiędzy działaniem seksualnym a miłością i odpowiedzialnością.
7. Tworzenie klimatu dla koleżeństwa i przyjaźni oraz szacunku dla człowieka.
8. Pomoc w poszukiwaniu odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne.
Cele „Wychowania do życia w rodzinie”
1. Zasadniczym zadaniem „Wychowania do życia w rodzinie” jest towarzyszenie uczniowi w drodze do osiągnięcia przez niego dojrzałości emocjonalnej.
Stąd za cele najważniejsze uznano:
1. dostarczenie uczniom rzetelnej wiedzy na temat psychofizycznych przemian zachodzących w ich organizmach w okresie dojrzewania
2. przygotowanie do podejmowania odpowiedzialnych decyzji
3. inspirowanie do twórczej refleksji nad własnym życiem
4. integralne ujęcie ludzkiej seksualności, obejmujące sferę fizyczną, intelektualną, społeczną i duchową człowieka.
5. Program w swych założeniach ma wspierać wychowawczą rolę rodziny i szkoły, stąd nacisk położony został na spójność z programem wychowawczym szkoły oraz na współpracę z rodzicami. Służy jej blok tematyczny poświęcony zacieśnianiu więzi emocjonalnych między członkami rodziny oraz sposobom rozwiązywania konfliktów między domownikami.
Struktura programu
Program składa się z dwóch bloków tematycznych poświęconych m. in. takim zagadnieniom jak: samoocena, samoakceptacja, relacje z rówieśnikami, przemiany okresu dojrzewania, problemy uczuciowe nastolatków, płciowość, istota męskości i kobiecości.
Każda jednostka tematyczna może być realizowana na jednej lub dwóch godzinach lekcyjnych, w zależności od zainteresowania i potrzeb zgłaszanych przez uczniów.
Metody i techniki pracy z uczniami
1. Treści nauczania przedmiotu wymagają aktywnego udziału ucznia w procesie dydaktycznym. Zastosowane metody i techniki muszą zatem zadanie to ułatwić.
Do niezbędnego minimum ograniczono pogadankę wprowadzającą. Nacisk położony został natomiast na dramę – spontaniczne odgrywanie przez uczniów określonych ról.
Często proponuje się również pracę w grupach i w parach jako metody pozwalające na indywidualne, osobiste zaangażowanie się uczniów w omawiany problem, co - zważywszy na specyfikę przedmiotu - jest szczególnie pożądane.
KLASA I
|TEMATY |TREŚCI wg podstawy programowej |OBUDOWA MEDIALNA I DYDAKTYCZNA |OSIAGNIĘCIA wg podstawy programowej |
|1. Ja, czyli kto? |Uświadomienie uczniom potrzeby |Pogadanka |Uczeń: lepiej rozumie i badziej |
| |akceptacji oraz lepszego zrozumienia |Odgrywanie ról „burza mózgów” |akceptuje siebie, umie określić mocne |
| |siebie. Ćwiczenie sposobów |Papier, flamastry |i słabe strony ...
