Dodaj publikację
Autor
Beata Rosiak-Zalesiak
Data publikacji
2013-05-20
Średnia ocena
0,00
Pobrań
31

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Pojęcia matematyczne.
 Pobierz (doc, 33,5 KB)

Podgląd treści


Scenariusz zajęcia otwartego z zakresu pojęć matematycznych,

dla grupy 5-latków.

Temat: „Matematyczne obłoczki”
Data:
Godzina
Uczestnicy:
Prowadząca:

Cele: dziecko
– posługuje się określeniami pojęć: wysoko–nisko, wyżej–niżej, najniżej–
   najwyżej, na dole, w górze, daleko–dalej–najdalej, blisko–bliżej–najbliżej,
   dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni i na płaszczyźnie;
– sprawnie posługuje się w toku gier i zabaw ruchowych pojęciami
   dotyczącymi wysokości oraz rozpoznaje i nazywa kolory;
– współpracuje w zespole;
– zapamiętuje i odtwarza z pamięci układ liczmanów;

Pomoce: opowiadanie pt. „Obłoczki”, sylwety do ilustracji opowiadania, obłoczki – emblematy, liczmany, kartki, kredki.
Forma pracy: indywidualna, zespołowa, grupowa.

Przebieg:

1. Powitanie

2. Wysłuchanie opowiadania pt. „O obłoczkach”, ilustrowanego sylwetami.
Był sobie różowy obłoczek. Sunął wolno po niebie i rozglądał się dookoła.
– Ach jak tu pięknie. Jakie wspaniałe widoki. Mogę sobie patrzeć i patrzeć
   na ziemię .Widzę wszystko doskonale.
Nagle usłyszał czyjś głos:
– Witaj, różowy obłoczku.
Obłoczek rozglądał się wokół, ale nikogo nie widział.
– Nie widzę cię. Kim jesteś i skąd mnie wołasz?
– Jestem niebieskim obłoczkiem i znajduję się niżej niż ty.
– Niżej niż ja? A co to znaczy?
– To znaczy, że jestem pod tobą.
Różowy obłoczek spojrzał w dół.
– Ach, witaj niebieski obłoczku! Teraz już cię widzę. A dlaczego jesteś tak
   nisko?
– Bo ja nie lubię być wysoko. Wolę być trochę niżej.
– Ależ niebieski obłoczku, stąd są lepsze widoki. Widać wszystko i wszystkich.
   Widzę nawet dzieci w przedszkolu.
– No coś ty, widzisz nawet dzieci?
– Jasne, wejdź wyżej, to zobaczysz, co teraz dzieci robią.
Niebieski obłoczek przesunął się wyżej. Teraz był już obok różowego.
– Ach, jak tu wysoko. Ale rzeczywiście wszystko widać. Widzę nawet Jasia.
Siedzi na dywanie obok… Ale tu fajnie, aż mi się kręci w głowie.

3. Omówienie pierwszego fragmentu opowiadania:
– Kto spacerował po niebie?
– Z kim rozmawiał z różowym obłoczek?
– Który obłoczek był wyżej?
– Który obłoczek był niżej?
– Co to znaczy być niżej od czegoś?
– Dlaczego niebieski obłoczek wolał być niżej?
– Jak różowy obłoczek zachęcił niebieskiego do wejścia wyżej?
– Co widziały obłoczki będąc razem wysoko?

4. Wysłuchanie dalszego ciągu.

Nagle obłoczki usłyszały nieznajomy głos.
– Hej tam na dole! Na co się tak gapicie?
Obłoczki rozejrzały się wkoło, ale nikogo nie widziały.
– Jestem tutaj. Musicie spojrzeć wysoko w górę, żeby mnie zobaczyć.
Obłoczki zadarły głowy do góry. Zobaczyły dużą białą chmurę.
– Ależ ty jesteś wysoko i daleko.
– Jestem najwyżej i bardzo blisko słońca. Ja lubię być najwyżej, bo wtedy
   widzę nawet najdalsze rzeki, widzę nawet biedronki na łące. Wy jesteście
   niżej niż ja – powiedziała biała ...