Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Praca z uczniem z mózgowym porażeniem dziecięcym,
upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym.
1. Identyfikacja problemu
Moją uwagę zwrócił uczeń kl. I - Wojciech. Cierpi ona na mózgowe porażenie dziecięce.
Do głównych objawów wskazujących na istnienie problemu wskazują:
• znacznie obniżona sprawność motoryczna kończyn górnych i dolnych
• obniżona spostrzegawczość, analiza i synteza wzrokowa, orientacja przestrzenna oraz pamięć wzrokowa
• bardzo niska koordynacja wzrokowo-ruchowa
• duże napięcie mięśniowe
• krótkotrwała koncentracja uwagi
Problemy tego ucznia były mi bliskie, ponieważ byłam nauczycielem pracującym nad postępami dziecka na kilku przedmiotach jako nauczyciel wspomagający w klasie integracyjnej, prowadziłam również zajęcia rewalidacyjne z tym chłopcem.
Starałam się jak najlepiej usprawnić zaburzone funkcje dziecka.
2. Geneza i dynamika zjawiska
Analiza dokumentacji chłopca, obserwacja, wywiad z matką, badania psychologiczno-pedagogiczne potwierdzają mózgowe porażenie dziecięce, dużą męczliwość psychiczną.
Po przeprowadzonej rozmowie z matką doszłam do wniosku, że mózgowe porażenie dziecięce i wszystkie zaburzenia, kłopoty te trwają od urodzenia dziecka.
Z czasem po przeprowadzeniu szeregu badań stwierdzono, że chłopiec:
• szybko ulega rozproszeniu uwagi
• ma trudności w skupieniu uwagi na dłużej
• charakteryzuje ją męczliwość psychiczna
• ma kłopoty manualne.
3. Znaczenie problemu
Wiadomo, że znaczna większość dzieci z mózgowym porażeniem wymaga wolniejszego tempa pracy, niezależnie od etapu, na jakim znajduje się dziecko.
Materiał programowy określonego etapu realizuje się w wolniejszym tempie, a co za tym idzie, w dłuższym czasie, niż przewiduje to rytm pracy w klasie. Należy przestrzegać zasady, że wymagania stawia się w miarę możliwości ucznia. Prowadząc zajęcia rewalidacyjne stosowałam indywidualizację i elastyczność w przyswajaniu wiedzy.
4.Prognoza
Uważam, że działania, jakie podjęłam wobec tego ucznia, odniosły duże i pozytywne skutki. Wojciech nabył więcej umiejętności, lepiej potrafi wykorzystać swoje możliwości rozwojowe. W przypadku zaniechania lub przerwania tych działań, rozwój chłopca może ulec zahamowaniu, zarówno w sferze intelektualnej, jak i emocjonalnej. Moja trzyletnia praca na poziomie gimnazjum miała na celu stymulować intelektualny oraz psychoruchowy rozwój chłopca.
Zajęcia odbywały się w spokojnej i wyciszonej atmosferze.
Często stosowałam przerwy, a przy tym starałam się wyrabiać w dziecku zdolność do samokontroli.
Nierzadko stosowałam zajęcia manualne, graficzne, plastyczno-konstrukcyjne i inne. Uważam, że tak prowadzona terapia wpływa pozytywnie na rozwój chłopca.
5. Propozycje rozwiązania
Nadrzędnym celem, jaki sobie założyłam, jest:
• pomoc Wojciechowi w rozwoju
• nauka samodzielności
• ćwiczenia koncentracji uwagi
• ćwiczenia manualne - koordynujące obie ręce
• ćwiczenia rozwoju mowy.
Zadania terapeutyczne do realizacji, jakie postawiłam sobie, to:
• unikanie sytuacji będących źródłem niepokoju, napięcia
• unikanie stanów obciążających system nerwowy.
Do zadań profilaktycznych wdrożyłam:
• zapewnienie chłopcu spokoju, ciszy, życzliwej atmosfery
• stopniowanie trudności
• motywowanie do pracy poprzez pochwały ...
