Dodaj publikację
Autor
Agnieszka Chłopek
Data publikacji
2013-07-15
Średnia ocena
0,00
Pobrań
19

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Spektakl słowno-muzyczny "Nic dwa razy", w którym nieśmiertelne słowa polskiej noblistki zabrzmiały w wersji polskiej, angielskiej i niemieckiej. Zostały zilustrowane slajdami i okraszone muzyką, która pomogła zasłuchanej publiczności mocniej poczuć prostotę ale i siłę płynącą z poetyckich wersów.
 Pobierz (doc, 56,0 KB)

Podgląd treści


NIC DWA RAZY

- Nic dwa razy się nie zdarza/i nie zdarzy. /Z tej przyczyny/zrodziliśmy się bez wprawy/i pomrzemy bez rutyny.

- Even if there is no one dumber/ If you’re the planet’s biggest dunce,/you can’t repeat the class in summer:/this course is only offered once.

- Kein Tag wird sich wiederholen,/keine Nacht, denn sie entrücken,/es gibt nicht zwei gleiche Küsse,/ zwei wiederholbare Blicke.

☻Prowadzący:

|Czy pisać to znaczy stwarzać świat, tworzyć rzeczywistość, kreować przyszłość? Jaka jest moja moc jako poetki? |

RADOŚĆ PISANIA

- Dokąd biegnie ta napisana sarna przez napisany las?

- Jest w kropli atramentu spory zapas/ myśliwych z przymrużonym okiem,/ gotowych zbiec po stromym piórze w dół,/ otoczyć sarnę, złożyć się do strzału.

- They forget that that’s here isn’t life./ Other laws, black on white, obtain.

- Not a thing will ever happened unless I say so./ Without my blessing, not a leaf will fall,/ not a blade of grass will bend beneath/ that little hoof’s full stop.

- Jest więc taki świat,/ nad którym los sprawuję niezależny

- Eine Zeit, die ich mit Ketten von Zeichen binde?/ Ein Sein, beständig durch meine Verfügung?/

- Radość pisania./ Możność utrwalania./ Zemsta ręki nieśmiertelnej.

☻ Prowadzący:

|Zemsta ręki nieśmiertelnej? Moc i siła artysty? Tak, w człowieku – poecie drzemie siła tworzenia i niszczenia, skłócania i bratania, |
|podżegania do wojny i zachęcania do pojednania … |

DŁOŃ

Dwadzieścia siedem kości,

trzydzieści pięć mięśni,

około dwóch tysięcy komórek nerwowych

w każdej opuszce naszych pięciu palców.

To zupełnie wystarczy,

żeby napisać „Mein Kampf”

albo „Chatkę Puchatka”.

☻ Prowadzący:

|Ludzka pamięć o tych, którzy odeszli i o tym co minęło, nie jest wieczna. Zapominamy. To dobrze – tylko wtedy można zrobić kolejny krok |
|do przodu … |

POD JEDNĄ GWIAZDKĄ

- May my dead be patient with the way my memories fade

My apologies to past loves for thinking that the latest is the first

- Wybaczcie mi, dalekie wojny, że noszę kwiaty do domu

Wybaczcie, otwarte rany, że kłuję się w palec.

- Alles mag mir verzeihen, dass ich nicht überall sein kann.

Alle mögen verzeihen, bin ich nicht jeder und jede.

☻ Prowadzący:

|Każdy z nas nosi w sobie inferno. Jesteśmy samotni, trudzimy się, zadajemy nawzajem cierpienie. Mimo to buntujemy się przeciwko złu i |
|planujemy stworzyć nowy świat. Czy to jest możliwe, skoro tyle nienawiści jest w nas? |

NIENAWIŚĆ

- Spójrzcie , jaka wciąż sprawna,/ jak dobrze się trzyma/ w naszym stuleciu nienawiść.

- Wie einfach er Hindernisse nimmt./ Wie leicht es ...