Dodaj publikację
Autor
Tomasz Hanejko
Data publikacji
2013-09-30
Średnia ocena
0,00
Pobrań
34

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Resocjalizacyjne znaczenie pracy z grupą.
 Pobierz (pdf, 316,8 KB)

Podgląd treści

Tomasz Hanejko

Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu

Resocjalizacyjne znaczenie pracy z grupą

Resocjalizacja – definicja, cele, zasady

Pedagogika resocjalizacyjna

to szczególna forma pedagogiki oddziaływującej

wychowawczo, gdyż obejmuje również proces modyfikacji osobowości jednostki społecznej

w celu przystosowania jej do życia w danej zbiorowości. W węższym rozumieniu jest to

proces przystosowywania jednostki w społeczeństwie polegający na tym, iż poprzez

odpowiednie zabiegi kształtuje się jej normy społeczne i wartości, których nie miała ona

możliwości przyswoić wcześniej w trakcie socjalizacji jednocześnie powodując, iż rezygnuje

ona z przyswojonych do tej pory reguł działania będących sprzecznymi z aktualnym

systemem aksjonormatywnym tego społeczeństwa. Resocjalizacja pełni tu funkcję przede

wszystkim

specyficznego wychowania, która polega na eliminowaniu

trudności

wychowawczych,

spowodowanych

różnymi

stanami przystosowawczymi

jednostki,

zwłaszcza stanem psychicznym osoby wychowywanej. W tym kontekście przedmiotem

pedagogiki

resocjalizacyjnej

jest oddziaływanie wychowawcze mające na celu,

wyeliminowanie

negatywne

ustosunkowania

się

osoby wychowywanej

i

ich

osobowościowego podłoża, które uniemożliwiają realizację celów wychowawczych.

Pedagogika resocjalizacyjna więc, zajmując się eliminowaniem względnie

trwałych

ustosunkowań wychowanka, stwarzających trudności wychowawcze, wpływa tym samym na

kształtowanie tego rodzaju składników osobowości, jakimi są postawy.1 Pedagogika taka

pełni więc funkcję wychowawczą. Samo wychowanie resocjalizujące ujmuje się jako

przezwyciężenie negatywnego ustosunkowania do zbioru norm wyznaczających jednostce

określone obowiązki i uprawnienia.2 Celem takich oddziaływań wychowawczych jest

eliminowanie względnie trwałych, negatywnych ustosunkowań do oczekiwań społecznych,

zwłaszcza tych aspektów stosunku człowieka do określonego środowiska społecznego, które

stanowią rezultat jego dotychczasowych doświadczeń społecznych, a więc są efektem

pewnych defektów powstałych w procesie socjalizacji.


1 Czapów Cz., Jedlewski St., Pedagogika resocjalizacyjna, PWN, Warszawa 1971, str. 44.
2 Tamże.

Obecnie zakłada się, że przedmiotem pedagogiki resocjalizacyjnej jest nie tylko

postępowanie reformujące sferę mniej lub bardziej utrwalonych postaw wobec określonych

oczekiwań społecznych, lecz także postępowanie profilaktyczne, a więc zapobieganie

kształtowaniu się negatywnych postaw.3 Takie ujmowanie pedagogiki resocjalizacyjnej jest

konieczne, z uwagi na to, że wciąż mamy wielu uczniów, którzy odczuwają wrogość do

szkoły i nauczycieli. Poważną trudnością jest tu bowiem nadmierna drażliwość czy

nadmierny egocentryzm w kontekstach społecznych. Pedagogika resocjalizacyjna jest tym

samym dyscypliną teoretyczną i praktyczną zajmującą się wychowaniem osób z zaburzeniami

w procesie socjalizacji.4

Przedmiotem pedagogiki resocjalizacyjnej jest więc takie wychowanie młodzieży,

które polega na względnie trwałym oddziaływaniu na psychiczne procesy regulacji czynności,

aby dzięki temu wywołać zmianę określonych ustosunkowań cechujących te czynności;

zmiana ta ma polegać na eliminowaniu reakcji negatywnych na te naciski społeczne, które

wyrażają interesy społeczne, reprezentowane przez wychowawcę.5

W każdym społeczeństwie istnieją odpowiednie instytucje, dzięki którym może

odbywać się resocjalizacja. Funkcję ...