Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Charakterystyka wybranych multimedialnych programów
edukacyjnych, przeznaczonych do nauczania ortografii uczniów w wieku wczesnoszkolnym
Na rynku oferowane są obecnie różnorodne programy edukacyjne przeznaczone dla uczniów klas niższych. Różna jest ich wartość dydaktyczna. Psychologia rozwojowa i teoria praktyki kształcenia multimedialnego stawia przed programami określone wymagania. Podobnie jak podręczniki szkolne, programy multimedialne muszą być adresowane do określonego odbiorcy lub grupy wiekowej. Należy jednak przyjąć, że komputer nie może być jedynym środkiem dydaktycznym. Ma on stanowić dla nauczyciela narzędzie wsparcia intelektualnego. Ma służyć zdobywaniu wiadomości w interesującej formie zabawowej. Kombinacja różnych mediów (tekstu, muzyki, dźwięku, animacji i filmów wideo) otwiera nowe możliwości tworzenia gier i programów oraz nowego sposobu edukacji.
Zdaniem B. Siemienieckiego komputer spełnia szczególne miejsce w procesie kształtowania twórczego myślenia, „skupia w sobie możliwości wszystkich dotychczasowych mediów dydaktycznych”.
Współautorzy przewodnika metodycznego „Ortografia i interpunkcja w nauczaniu początkowym” wymieniają zarówno złe jak i dobre strony pracy z wykorzystaniem komputera i programów ortograficznych. Do zalet w nauce pisowni zaliczyć można to, iż komputer:
odpowiednio reaguje na błędną lub dobrą odpowiedź, która prezentowana jest na ekranie lub wzmacniana efektami dźwiękowymi,
eksponuje ortogramy w postaci wyraźnych, czytelnych napisów, przedstawionych w poprawnej formie,
potrafi wyróżnić innym kolorem fragment wyrazu będący trudnością ortograficzną,
ma nieskończoną cierpliwość, gdyż pozwala na wielokrotne powtarzanie tych samych ćwiczeń, bez kompromitacji i stosowania wobec ucznia reprymendy,
w cenie pracy ucznia jest obiektywny i skrupulatny,
ma możność dostosowania tempa pracy do możliwości ucznia,
stwarza możliwość bieżącego sprawdzania postępów.
Dobrze skonstruowany program ortograficzny powinien umożliwiać:
odkrywanie związków w zakresie ortografii, wprowadzając w miarę możliwości objaśnianie pisowni wyrazów poprzez określane ich formy gramatycznej, ćwiczenia w odmianie, przekształcenia słowotwórcze itp.;
ćwiczenia pamięci ruchowej poprzez pisanie całych wyrazów lub zdań za pomocą klawiatury komputera;
kojarzenie wyrazów z sensownym kontekstem;
kontrolowanie wyrazów pod względem ich poprawności poprzez komputerowy słownik ortograficzny.
Od programów przeznaczonych dla uczniów w młodszym wieku szkolnym wymaga się, aby były poprawne pod względem merytorycznym i metodycznym. Ważne jest, aby związane były z doświadczeniami życiowymi uczniów, a zastosowana w nich grafika pobudzała dziecięcą wyobraźnię. Dobry program powinien zawierać wiele różnorodnych form ćwiczeń o różnym stopniu trudności.
Nieodzownym elementem procesu dydaktycznego jest ocenianie. Dobrze skonstruowany program edukacyjny winien zawierać więc odpowiednią ocenę osiągniętych wiadomości i umiejętności ucznia. Wykorzystanie multimedialnych programów do nauki ortografii wymaga starannego ich dobrania oraz ścisłego powiązania z treściami nauczania i celem zajęć.
Dzięki zastosowaniu multimedialnych programów ortograficznych lekcje ortografii mogą być ciekawsze, zabawniejsze, przyciągnąć uwagę ucznia, a przede wszystkim pociągnąć do działania. Uczniowie traktują ...
