Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Inteligencja emocjonalna – rozwijanie zdolności do odczuwania empatii
Temat: Inteligencja emocjonalna – „Zdolność empatii –ćwiczenie umiejętności współodczuwania stanów emocjonalnych innych osób”
Cele: - kształcenie umiejętności prawidłowego odczytywania stanów emocjonalnych innych osób oraz ich współodczuwania;
- integracja grupy, „ocieplenie atmosfery”;
- relaks i wyciszenie emocji;
- wyzwalanie ekspresji słownej oraz plastycznej;
- trening przyjaznych zachowań wobec kolegów i koleżanek; uczenie przyjaznego i bezpiecznego dotyku;
- poznanie nowego terminu: „empatia”
Uczestnicy: mała grupa uczniów: 3-5 osób
Czas trwania: 45 min.
Materiały: gra: „Co czuję?”, kartki, kredki, klej, taśma klejąca, Volkel Friebel„Klucz w małe ręce”-zbiór opowiadań i ćwiczeń wyobraźni, plansza z symbolami przykładowych prezentów.
Przebieg:
1. Rundka wstępna – określanie samopoczucia za pomocą gestu (uczniowie oraz osoba prowadząca zajęcia określają swoje samopoczucie w następujący sposób: kciuk w górę- dobre; Kciuk w bok – średnie; kciuk w dół –złe).
2. Ćwiczenie wyobraźni
Osoba prowadząca zajęcia informuje uczniów, że na dzisiejszym spotkaniu będą mieli dużo okazji do korzystania ze swojej wyobraźni. Następnie prosi ich by usiedli wygodnie, kto chce, może zamknąć oczy, oraz wysłuchali krótkiego opowiadania próbując sobie wyobrazić, że są ptakami (Volkel Friebel„Klucz w małe ręce” – ćwiczenie pt.”Ptak”).
Po zakończeniu czytania prowadzący prosi uczniów by otworzyli oczy i opowiedzieli o tym, co sobie przed chwilą wyobrażali.
3. „Co czuję?”
Nawiązując do poprzedniego ćwiczenia, prowadzący informuje uczniów, że ich kolejnym zadaniem będzie postawienie się w sytuacji osób przedstawionych na obrazkach i określenie ich uczuć oraz myśli. Wprowadza i wyjaśnia znaczenie terminu „empatia”.
Gra polega na kolejnym ciągnięciu przez uczniów kartoników z przyklejonymi na nich ilustracjami wyciętymi z gazet przedstawiającymi osoby w różnych nastrojach (kartoniki są rozłożone na kupkach na środku stołu koszulkami do góry). Wybierając obrazek, uczniowie jednocześnie losują od prowadzącego pasek z pytaniem: „Co czuję?”, „Co myślę?” lub „Podpisz obrazek”. Po odpowiedzeniu na pytanie, uczeń przyporządkowuje wybrany obrazek do kartonika ze znakiem „+”, „-„ lub „?” oceniając w ten sposób czy dana emocja jest przyjemna, nieprzyjemna, czy trudna do określenia.
Po kilku rundkach, gdy uczniowie zaczynają odczuwać znużenie, prowadzący prosi, by odsłonili resztę obrazków jednocześnie i by każdy z nich wybrał sytuację, którą chciałby zinterpretować.
Na koniec tego ćwiczenia, prowadzący prosi, by uczniowie podzielili się wrażeniami z gry i powiedzieli, czy łatwo jest odczytywać cudze emocje czy też nie.
4. „Kaloryfer ciepła”
Nawiązując do poprzedniego ćwiczenia, prowadzący prosi uczniów, by zastanowili się nad jedną rzeczą jaką mogliby zrobić, aby ich koledzy z klasy czuli się na zajęciach lepiej. Dzieci zapisują swoje pomysły na szczebelkach kaloryfera z papieru ( każde dziecko dostaje jedno „żeberko”, następnie ...
