Analiza przypadku

„Uczeń zdolny”

Identyfikacja problemu

”Nauczanie powinno polegać na tym, żeby to, co się ma do zaoferowania uczniom, postrzegali oni jako drogocenny dar, a nie jako przykry obowiązek.” Albert Einstein

Prawidłowo realizowane działania pedagogiczne, mające w efekcie doprowadzić do spełniania nadziei pokładanych w zindywidualizowanym kształceniu dzieci muszą być poparte umiejętnością rozpoznawania przez nauczyciela intelektualnych możliwości uczniów i stosowanie takich sposobów dydaktycznych, które powodowałyby optymalny rozwój ucznia zdolnego. Poznawanie intelektualnych możliwości uczniów należy do trudnych zadań.

Chemia to jeden z grupy przedmiotów przyrodniczych, który opisuje budowę otaczającego Nas świata oraz przemiany jakim ulegają pierwiastki i związki chemiczne. Jest to przedmiot o bardzo szerokim zakresie wiedzy. Oprócz efektownych doświadczeń cieszących się zainteresowaniem wszystkich uczniów, zawiera trudne zagadnienia wymagające umiejętności rozwiązywania zadań rachunkowych i pisania często sprawiających problem wielu uczniom, równań reakcji.

Pomimo tego w każdej klasie spotykam uczniów zaangażowanych w moje zajęcia, wyróżniających się w nauce, osiągających bardzo dobre wyniki.

Arek wyróżniał się szczególnie pozytywnie spośród moich uczniów. Pracę z nim rozpoczęłam w I klasie gimnazjum. Po trzech miesiącach nauki zauważyłam, że:

Podczas zajęć jest bardzo aktywny , poprawnie się wypowiada a jego spostrzeżenia są trafne

Rozwiązuje wszystkie zadania domowe, a nawet dodatkowe o podwyższonym stopniu trudności

Z każdej pracy pisemnej otrzymuje ocenę celującą, zawsze bezbłędnie rozwiązuje zadania dodatkowe wykraczające poza podstawę programową

Systematycznie przygotowuje się do lekcji

Czułam się zobowiązana do podjęcia działań, które spowodują rozwój ucznia. Problemem w pracy z uczniem było także ukierunkowanie jego wysiłków, aby w maksymalny sposób wykorzystać jego możliwości.

Geneza i dynamika zjawiska

Arek do każdej lekcji był solidnie przygotowany, wykonywał prawidłowo zadania domowe, w których często wykorzystywał materiały wykraczające poza podstawę programową z chemii w gimnazjum. Jako jedyny w klasie potrafił odpowiedzieć na pytania wymagające zdolności dokonywania analizy wiadomości, w powiązaniu z bieżącymi treściami nauczania. Osiągał bardzo dobre wyniki i okazywał zainteresowanie zagadnieniami wykraczającymi poza podstawę programową.

Aby rozwijać zdolności Arkadiusza i motywować go do dalszej pracy, postanowiłam indywidualizować z nim pracę. Przygotowywałam dla niego dodatkowe zadania, pożyczałam ciekawe artykuły prasowe, czasem pozycje książkowe. Arek był lubiany przez rówieśników, systematycznie dla słabszych kolegów prowadził tzw. „douczanie”, do czego bardzo Go zachęcałam zgodnie z zasadą „najlepiej powtarzasz, kiedy uczysz innych”.

W drugim półroczu I klasy prowadziłam zajęcia dodatkowe z Arkiem, w czasie których realizowałam treści programowe z klasy II. Rozpoczęłam wtedy przygotowywania do udziału Arka w Wojewódzkim Konkursie Przedmiotowym z Chemii. W II klasie Arek często sam w trakcie lekcji wykonywał dla swoich kolegów z klasy doświadczenia oraz ...