Główne założenia koncepcji pedagogicznej Janusza Korczaka

„Główne założenia koncepcji pedagogicznej Janusza Korczaka"

Janusz Korczak,
jak stwierdzają jego biografowie, był
„lekarzem z zawodu, pisarzem z talentu, opiekunem i wychowawcą z powołania".
Wszystko, co robił, służyć miało i służyło jednej naczelnej sprawie : dziecku .
Korczak — to jego pseudonim literacki. Prawdziwe nazwisko — Henryk Goldszmit. Urodził się w Warszawie 22 lipca 1878 ( lub 1879) roku. Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince, dokąd wywieziono go razem z 200 podopiecznymi dziećmi i personelem Domu Sierot. Stało się to 5 lub 6 sierpnia 1942 roku. Jego tragiczna śmierć weszła na trwałe do legendy. Do historii wychowania Janusz Korczak wszedł jako twórca nowoczesnej koncepcji wychowawczej i organizator wzorowych placówek opiekuńczych Nasz Dom i Dom Sierot. W Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej 22 w Warszawie, przeznaczonym dla dzieci ze środowiska biedoty żydowskiej, Stary Doktor osobiście wprowadzał w życie i weryfikował dojrzewające w nim idee pedagogiczne, idee., które zmieniały niemal od podstaw założenia i organizację procesu wychowania dzieci.
Wiele istotnych elementów myślenia i działania pedagogicznego Korczaka wywodzi się w prostej linii z tzw. ducha epoki, „z owego twórczego fermentu i nowatorskich poszukiwań, charakterystycznych dla wielu kierunków Nowego Wychowania: próba budowania pedagogiki "na miarę dziecka", dostrzeżenie jego psychofizycznej odrębności, podjęcie szczegółowych badań nad rozwojem dziecka, idee samorządności realizowane w ośrodkach eksperymentalnych, przywiązywanie szczególnej wagi do zagadnień higieny fizycznej i psychicznej. Oto niepełny rejestr problemów, które zaprzątały uwagę ówczesnych pedagogów, psychologów, twórców nowych systemów wychowania. Korczak świadomie nawiązywał do tych poszukiwań i przejmował to wszystko, co mogło przyczynić się do rozwoju jego własnej koncepcji pedagogicznej oraz udoskonalenia praktyki wychowawczej." ( A. Lewin "Tryptyk pedagogiczny, Korczak- Makarenko- Freinet")
Wychowanie u Korczaka oparte jest na zaufaniu, miłości, szacunku i porozumieniu się z dzieckiem, a realizowane jest przede wszystkim poprzez samorząd dziecięcy i inspirowanie pożytecznej i ciekawej działalności dziecka.
Punktem wyjścia działalności i twórczości Korczaka było nie tyle dziecko, ile raczej świat, w którym to dziecko żyje i na który jest skazane. Światem tym rządzi „ silny brutal, homo rapax." Wszędzie panoszy się zło , obłuda, siła. Świat ten zmierza ku nieuchronnej zagładzie. Należy więc uczynić wszystko, co tylko możliwe, by ocalić ludzi, a przede wszystkim dzieci. Są one bowiem — w istniejącym układzie życia i stosunków międzyludzkich — najbardziej bezbronne, zagrożone, pokrzywdzone. Korczak uważał, że wszelkie niedomagania w życiu dorosłego społeczeństwa : niesprawiedliwość społeczna, nędza, wojny, mszczą się przede wszystkim na dzieciach.
Korczak, oprócz rozwarstwienia społeczeństwa na klasy, warstwy, dostrzegł, że istnieje jeszcze inny podział o szczególnym znaczeniu : na dorosłych i na dzieci. „ Są ...