Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
PROGRAM EDUKACYJNY: BEZPIECZNIE, ZDROWO, NA SPORTOWO METODAMI AKTYWNYMI
Ruch jest najbardziej charakterystyczną i naturalną cechą człowieka. Niezaspokojenie potrzeby ruchu może stać się przyczyną stresów, stanów niepokoju i zahamowań. Najwyższym poziomem rozwoju aktywności ruchowej jest tzw. „ ruch kreatywny „ Jego cechą charakterystyczną jest spontaniczność i swoboda, co prowadzi do twórczego wyrażania siebie
Wiek przedszkolny to najważniejszy okres w rozwoju fizycznym dziecka, toteż edukacja ruchowa jest bardzo ważną dziedziną wychowania przedszkolnego. Ruch jest naturalną potrzebą wieku dziecięcego, nie należy go tłumić, a dążyć do tego, by dzieci jak najwięcej czasu spędzały w ruchu rozwijając swoją sprawność ruchową. Nauczyciel przedszkola powinien, więc organizować zajęcia w taki sposób aby dzieci kilkakrotnie miały okazję do wykonywania różnorodnych ćwiczeń gimnastycznych.
Ruch jest jedną z najważniejszych potrzeb rozwojowych dziecka. Już z natury pragnie ono ruchu, lubi zajęcia tego typu i tylko chore lub opóźnione w rozwoju stroni od ruchu lub uprawia go w niewielkich dawkach. Dziecko zdrowe charakteryzuje się niespożytą aktywnością ruchową, przy czym męczy się ono dość szybko, ale jeszcze szybciej wypoczywa i po krótkiej przerwie może znów podjąć krótkotrwały wysiłek w działalności zabawowej lub sportowej. Stąd wniosek, że zajęcia ruchowe inspirowane przez nauczyciela powinny odznaczać się na ogół dużą intensywnością i tylko krótkie momenty spoczynkowe wystarczą dziecku do regeneracji sił.
Ruch mało intensywny, anemiczny, nie interesuje naszych wychowanków i nie ma większego znaczenia, ani w sensie fizjologicznego, jak i pedagogicznego oddziaływania.
Wielka różnorodność form ruchu dziecka, a także jego właściwość psychiczna, że nie potrafi ono dłuższy czas skupić uwagi i zainteresowania na jednym i tym samym działaniu obliguje nas do stosowania wielkiej różnorodności treści, środków, metod i form działania.
1
Przejawiać się to powinno w stosowaniu zabaw, gier i ćwiczeń na powietrzu i w pomieszczeniu zamkniętym (ale przewietrzonym), z przyrządami, przyborami i bez nich, z partnerem czy grupą lub bez nich, z zastosowaniem współzawodnictwa lub bez jego stosowania. W czasie zajęć powinien wystąpić zarówno wysiłek dynamiczny jak i statyczny, swoboda twórcza działalność dzieci rozwijająca ich inwencję i samodzielność oraz ruchy naśladowcze, odtwórcze, które odpowiadają również naturze dziecka. Przeżywanie ruchu, ciekawość świata, radość twórczego działania ruchowego, eksperymentowania, odkrywania, zdobywania jak najwięcej doświadczeń psychomotorycznych w różnych warunkach i okolicznościach – oto fundamenty zdrowia i pełnego rozwoju osobowości człowieka.
Na podstawie własnych obserwacji w przedszkolu sądzę, że stosowany na zajęciach fizycznych ruch „na komendę” ogranicza inwencję twórczą dziecka. Dlatego uważam, że należy eksponować ruch podejmowany wg własnych pomysłów, fantazji i doświadczeń dziecka zapewniający mu swobodę. Ćwiczenia powinny być podawane głównie ...
