Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
BUDOWANIE POCZUCIA WŁASNEJ WARTOŚCI U DZIECKA
Poczucie własnej wartości to wiara we własne siły, możliwości, zdolności, poczucie skuteczności swoich działań, poczucie własnej kompetencji, własnej efektywności, posiadanie wpływu na bieg rzeczy.
Dziecko, które ma poczucie własnej wartości, chętniej podejmuje nowe zadania, bo wierzy, że jest zdolne do ich rozwiązania.
Stawiane przed nim trudne zadania nie stanowią dla niego zagrożenia, a przeciwnie – wyzwanie.
Może sprawdzić się w działaniu, w rozwiązywaniu problemów, które przed nim postawiono.
Dziecko, które nie wierzy we własne możliwości i zdolności, z niepokojem podchodzi do nowych zadań, towarzyszy mu poczucie, że nie rozwiąże ich prawidłowo i efektywnie. Może to rodzić poczucie niezadowolenia, poczucie braku skuteczności własnych działań, poczucie braku sprawstwa.
Dziecko nie podejmuje własnych, nowych aktywności, nie realizuje własnych pomysłów, gdyż porównując się z innymi dziećmi, ma poczucie, że jest mniej zdolne, mniej atrakcyjne i mniej potrafi.
Żyje w przekonaniu, że jest niekompetentne, a jego działania są mało skuteczne i efektywne.
Prawdopodobnie rodzi to u niego niepokój, poczucie niezadowolenia i lęk przed eksploracją i odkrywaniem świata. Jeżeli sfera działań dziecka, w odniesieniu ,do której dziecko ma poczucie niższości, jest dla niego ważna, wtedy konsekwencją może być poczucie niskiej jakości życia psychicznego.
Poczucie własnej wartości dziecka wiąże się z jego samooceną. Dziecko ocenia siebie i własne możliwości, porównując się, z innymi, ze wzorem osobowym.
Wartościowanie siebie może opierać się na zewnętrznym lub wewnętrznym kryterium. Ocena oparta na wewnętrznym kryterium dokonuje się na podstawie własnego systemu wartości, własnego ideału, w przeciwieństwie do zewnętrznego kryterium, kiedy to układem odniesienia są osiągnięcia innych, oceny i innych o danej osobie.
Istotne miejsce w budowaniu poczucia własnej wartości w ocenie własnej osoby mają nauczyciele, rodzice, grupa rówieśnicza, telewizja, film, książki, środowisko szkolne, a także społeczność lokalna w której dziecko się rozwija.
Bardzo ważne są cechy i charakter więzi rodziny i społeczności lokalnej, które są naturalnymi środowiskami jego funkcjonowania i wzrastania.
Ważny jest wychowania stosowany przez rodziców. Istotne jest by sprzyjał on wzrastaniu dziecka, kształtowaniu się jego poczucia własnej wartości, budowaniu jego wewnętrznych zasobów i poczucia kompetencji.
Kolejną rzeczą, na której dziecko buduje swój obraz, to informacje dotyczące jego funkcjonowania intelektualnego, jego możliwości, zdolności i umiejętności. Dziecko zdobywa te informacje obserwując siebie w klasie, wśród rówieśników, porównując swoje osiągnięcia. Decydujące znaczenie mają informacje płynące od nauczyciela, rodzica, opiekuna. Ważne jest, aby nie krytykować, a umiejętnie zwracać uwagę, należy podkreślać plusy i atuty dziecka oraz osiągnięcia i sukcesy. Ma to istotny wpływ na umocnienie poczucia własnej wartości ...
