Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Ewa Prokopiuk
Gimnazjum
im. Unitów Podlaskich w Łomazach
S T O S O W A N E W N A U C Z A N I U J Ę Z Y K Ó W O B C Y C H
M E T O D Y K S Z T A Ł C E N I A
Współczesna edukacja wymaga od nauczyciela, aby prowadził lekcje w sposób interesujący,
motywujący – innymi słowy atrakcyjny dla ucznia. Nauczyciel powinien mniej nauczać,
a więcej zachęcać ucznia do bycia aktywnym, dać uczniowi czas na eksperymentowanie,
pozwalając mu na popełnianie błędów i samodzielne ich poprawianie. Poprzez swoje lekcje
nauczyciel ma stwarzać okazje do kształtowania postawy ciekawości i otwartości na to, co
nowe. Współczesna dydaktyka odchodzi od sformułowania „metody nauczania”, ponieważ
koncentruje się ono na podawaniu wiedzy i odnosi jedynie do czynności nauczyciela.
Tymczasem sformułowanie „metody kształcenia” jest coraz częściej stosowane w dydaktyce,
gdyż nie eliminuje ono nauczania, a kładzie nacisk na uczenie się i wychowanie, na
kształcenie umiejętności i kształtowanie postaw, stawiając w centrum procesu ucznia.
ZAGADNIENIA OGÓLNE
Termin "metoda" pochodzi od greckiego słowa methodos oznaczającego badanie,
sposób badania, ale i sposób postepowania i dochodzenia prawdy. Pojęcie metody często
utożsamiane jest ze sposobem podawania wiadomości. Takie ujęcie zmienia i upraszcza
sens procesu kształcenia. Należy zauważyć, że każda metoda jest sposobem działania,
natomiast nie każdy sposób postepowania zasługuje na nazwę metody. Na różnice
w określeniu analizowanego pojęcia uwagę zwrócił Tadeusz Kotarbinski, który stwierdził, że
"metoda tym różni się od sposobu, że przez metodę rozumie się zwykle sposób z góry
obmyślany dla zastosowania go w licznych a podobnych przypadkach". W dalszej części ten
sam autor stwierdza, że "metoda wiąże się nierozerwalnie z pojęciem planu, to zaś
z pojęciem celu działania".
Z kolei według Okonia metoda to „celowo i systematycznie stosowany sposób pracy
nauczyciela z uczniem, umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością
posługiwania się nią w praktyce, jak również rozwijanie zdolności i zainteresowań
umysłowych”. Do niedawna preferowane były cztery metody nauczania:
1) Podające (uczenie się przez przyswajanie)
2) Problemowe (uczenie się przez odkrywanie)
3) Eksponujące, oglądowe (uczenie się przez przeżywanie)
4) Praktyczne (uczenie się przez działanie)
Zmodyfikowany podział metod podał F. Szostek. Rozszerzył on grupę metod problemowych
o metody aktywizujące. Metody aktywizujące wpływają na cały system pracy dydaktycznej,
powodują zmianę w myśleniu edukacyjnym, niosą konsekwencje w takich obszarach pracy
dydaktycznej jak: struktura zajęć, sposoby pracy, zakładane cele oraz rola nauczyciela
i ucznia.
1
Nauczyciel powinien dobierać we właściwych ...
