Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Rola współpracy przedszkola z rodziną dziecka w procesie edukacji
W okresie dokonujących się przemian społecznych i oświatowych jednym z symptomów dążenia do zapewnienia dziecku optymalnych warunków rozwoju jest współpraca rodziny dziecka i przedszkola, bowiem są to dwa podstawowe środowiska, w których ten rozwój przebiega. Właściwe relacje między nauczycielami i rodzicami stwarzają szansę na ustalenie wspólnego kierunku działań wychowawczych, po to aby zapewnić harmonijny rozwój dziecka. Udział rodziców w procesie wychowania i edukacji dziecka w wieku przedszkolnym ma duże znaczenie dla wszystkich podmiotów edukacji.
Mikołaj Winiarski uważa, że przez współpracę najczęściej rozumiemy wzajemne wspomaganie się różnych podmiotów, czyli osób, grup społecznych, czy instytucji, w trakcie realizacji wspólnego celu .
Przedszkole z racji swego powołania i kompetencji osób w nim pracujących jest stroną, która ma obowiązek inicjowania i rozwijania kontaktów z rodziną. Nie jest ono w stanie dobrze wychowywać dzieci jeśli nie zdobędzie dla tej sprawy rodziców i nie włączy ich w osiąganie wspólnych celów. Większość rodziców ma pozytywny stosunek do przedszkola, przejawia zainteresowanie rozwojem dziecka i chęć jego wspomagania, dlatego nauczyciele powinni to jak najlepiej wykorzystać do nawiązania ścisłej współpracy, opartej na wzajemnym zrozumieniu i życzliwości oraz zasadach partnerstwa. Dobrze układająca się współpraca nauczyciela z rodzicami umożliwia uzyskanie szerszych informacji o dziecku, a także o jego środowisku rodzinnym. Zdobyte informacje pozwalają na lepsze zrozumienie dziecka i jego zachowania, oraz opracowanie skutecznego programu oddziaływania wychowawczego w przedszkolu. Poprzez różnorodne formy kontaktu z rodzicami nauczyciel jest wstanie określić wzajemne preferencje oraz oczekiwania edukacyjne i wychowawcze, a także jaka jest ich hierarchia wartości .
Jednolitość celów wychowawczych jest koniecznym warunkiem efektywnego współdziałania. Nie jest to jednak warunek wystarczający, gdyż efektywna współpraca między poszczególnymi grupami społecznymi determinowana jest przez wiele czynników, jak: cechy osobowościowe partnerów interakcji, ich warunki życia, pracy, czy wykształcenie .
Dorota Szumna uważa, że na tworzenie korzystnych dla rozwoju dziecka pedagogicznych relacji przedszkola i rodziny wpływa wiele czynników np.: sama świadomość ich znaczenia dla wszystkich zainteresowanych podmiotów (nauczycieli, dzieci i rodziców), wzajemne postawy i oczekiwania, poziom zaangażowania i odpowiedzialność obu środowisk oraz umiejętność tworzenia partnerskich relacji .
Pierwszą, profesjonalnie przygotowaną osobą do kontaktów z rodziną dziecka jest nauczycielka przedszkola, która powinna umiejętnie zdiagnozować ogólny poziom rozwoju dziecka, atmosferę wychowawczą panującą w jego rodzinie, a następnie gdy zajdzie taka potrzeba udzielić pierwszej profesjonalnej rady wychowawczej rodzinie. Każdy pedagog powinien wiedzieć, że najważniejszym środowiskiem wychowawczym dla dziecka jest rodzina i że to ona wywiera największy wpływ na rozwój jego osobowości, ale obserwowalny kryzys współczesnych rodzin zagubionych w ogólnych ...
