Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Andrzejkowe wróżby
zabawy z wykorzystaniem muzyki i różnych rekwizytów
Wiek dzieci: 4,5,6-letnie
Cele ogólne:
- poznanie ludowych zwyczajów i obrzędów związanych ze świętem andrzejkowym;
- uwrażliwienie na piękno tradycji i jej podtrzymywanie;
- pogłębianie wartości społecznych i pielęgnowanie uczuć intelektualnych, estetycznych, społecznych w kontaktach z rówieśnikami
Cele szczegółowe (dziecko):
- zna zwyczaje i tradycje andrzejkowe;
- umie wyrażać uczucia i przeżywać radość zabawy z kolegami i koleżankami
- potrafi współpracować w grupie;
- umie odczuwać radość z własnej twórczości
Metody:
- czynne - zadań stawianych do wykonania,
- ekspresji ruchowej
- percepcyjne - obserwacji i pokazu,
Formy pracy:
- grupowa
- zespołowa
- indywidualna
Środki dydaktyczne:
Świeczki, złote klucze, nietoperze pozawieszane przy lampach, cienie czarownicy, nietoperzy i kota, , 1 kolorowe pudełko, serduszka dla każdego dziecka, kapelusz, karteczki z zawodami, piosenka „Cześć ok.! , „Ojciec Wirgiliusz , „Labada” , „Najpiękniejsza w klasie” muzyka klasyczna, „Kaczuchy”, szkatułka z obrazkami (misiu, lis, żółw papuga, kotek, sowa, ryba, lew, myszka) , kwiaty, sznurki dla każdego dziecka, kolorowa butelka i gwiazdy z wróżbami na odwrocie listy od czarodziejki.
Przebieg zajęcia:
1. Przywitanie się piosenką „Część ok.!”
2. Opowiadanie jednej z nauczycielek siedzącej z boku sali( Nauczycielka siedzi na krześle za białym prześcieradłem umieszczonym na stojakach. W ręku trzyma wielką księgę dotyczącą zwyczajów andrzejkowych. Na nią skierowane są światła reflektora. Dzieci widzą tylko cień „Czarodziejki”. Zaczyna czytać:
„Zapewne zastanawiacie się kim jestem i jaki jest powód naszego spotkania. Jestem Czarodziejką z Czarnej Góry i chciałabym opowiedzieć Wam o zwyczajach w dniu Świętego Andrzeja. Posłuchajcie a wszystkiego się dowiecie. Są różne sposoby, żeby przewidzieć, co nas czeka w przyszłości. Można pójść do wróżki, która ma czarnego kota i szklaną kulę. Można zapytać Cyganki, która wróży z kart i ręki. Można też wróżyć sobie samemu, ale trzeba to robić w czasie niezwykłym.
Do dzisiaj przetrwała jedynie tradycja andrzejkowa, będąca zabawą połączoną ze wspólnymi wróżbami dziewcząt i chłopców. Obecnie andrzejki są wesołym spotkaniem towarzyskim dostarczającym wielu przeżyć i emocji. Zapraszam więc i Was na wspólną zabawę andrzejkową. Teraz muszę już przenieść się w nowe miejsce, w którym czekają na mnie inne dzieci. Dla Was zostawiam listy przyniesione przez moich przyjaciół – nietoperzy. Proszę odczytujcie je w odpowiedniej kolejności, jakie wskazują cyfry”. Listy wprowadza Was w zaczarowany świat wróżb. Do zobaczenia ”
Jednak, aby sprawdzić czy wróżby się spełniają, musimy trochę sami poczarować. Na środku sali stoi kolorowe pudełko. Każde dziecko odszukuje w sali serduszko i powtarzając zaklęcie po nauczycielce zbliża się do środka koła i wrzuca je do środka.
Hokus – Pokus, mary – dary,
Niech się spełnią andrzejkowe czary ...
