Lekcje języka angielskiego w szkole podstawowej - praktyczne porady oraz wskazówki dotyczące różnych aspektów nauczania.

Publikacja zawiera praktyczne porady na temat różnych aspektów nauczania języka angielskiego w szkole podstwowej np. samoocena, podnoszenie poziomu interakcji językowej, stosowanie kart obrazkowych, indywidualizacja, czytanie opowiadań, pomysły na tworzenie pomocy dydaktycznych, organizowanie gier drużynowych oraz efektywne planowanie zapisu najważniejszych treści danej jednostki lekcyjnej.

LEKCJE JĘZYKA ANGIELSKIEGO W SZKOLE PODSTAWOWEJ – PRAKTYCZNE PORADY ORAZ WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE RÓŻNYCH ASPEKTÓW NAUCZANIA.

AUTOR: Urszula Jaksa

1. One-Minute Feedback index cards
Pod koniec lekcji uczniowie otrzymują karteczki, na których dokonują oceny lekcji. Jeśli mamy więcej czasu uczniowie uzupełniają cztery punkty:
a) jedną najważniejszą rzecz, której nauczyli się na lekcji.
b) jedną rzecz, której nie zrozumieli lub chcieliby więcej informacji na dany temat.
c) jedną aktywność, w którą zaangażowali się najbardziej.
d) jedną aktywność, której nie lubili i dlaczego.

Jeśli mamy mało czasu, to zwłaszcza w klasach pierwszych i drugich, wystarczy, że uczniowie wręczają nauczycielowi karteczki z „smiling face” (uśmiechniętą buzią), „so-so face” (obojętną buzią) lub „sad face” (smutną buzią). Oczywiście zbieramy je anonimowo.

2. Adding speaking activities to the lesson plan.
Według Nevilla Granta jednym z kryteriów wyboru podręcznika jest ilość zadań interaktywnych tj. komunikacyjnych służących używaniu języka angielskiego w sposób jak najbardziej zbliżony do rzeczywistych, prawdopodobnych sytuacji życiowych. Jeśli nasz podręcznik nie zawiera wielu ćwiczeń komunikacyjnych, to zawsze można zmodyfikować zadanie tak aby było bardziej interaktywne i zmuszało do wypowiedzi ustnej. Jedną z technik jest poproszenie uczniów o patrzenie na dany obrazek przez 1 minutę, a następnie wymienienie wszystkich elementów z pamięci. Uczniowie mogą w parach opisywać np. wygląd osoby sprawdzając siebie nawzajem. Wtedy ćwiczenie jest interaktywne (jeden uczeń widzi obrazek, a drugi z pamięci odtwarza jego elementy). Nauczyciel może przeczytać opis np. domu, a uczniowie z pamięci odtwarzają elementy opisu.
Każda pomoc dydaktyczna typu flashcard /story card może być użyta do krótkiej wypowiedzi ustnej np. uczniowie widzą obrazek dziewczynki z dwiema książkami. Nauczyciel zadaje pytanie: How many books does she have ?
Inną techniką zwiększająca poziom komunikatywności zadań umieszczonych w podręczniku są SUBSTITUTION-DRILLS. Wprowadzamy je już w klasie pierwszej gdzie dokonujemy natychmiastowych zmian w zdaniu poprzez manipulowanie elementów słownictwa.
Przykład
Nauczyciel: Can I have a robot, please ?
Uczniowie: Can I have a robot, please ?
Nauczyciel: a doll
Uczniowie: Can I have a doll, please ?

Od klasy trzeciej wprowadzamy proste dryle struktur zdaniowych, a od czwartej klasy klasyczne dryle gramatyczne.
Możemy również zaprojektować modele dialogów na dany temat i ćwiczyć w parach / grupach / na forum klasy. W tym celu rysujemy obrazki na tablicy / używamy flashcards / puppets etc.

Example (pomysł własny)
Student A – MICHAEL - 11
[pic][pic][pic][pic]

Student B – ALEX - 10
[pic][pic][pic][pic]

A: Hello. I’m Michael. What’s your name ?
B: Hi. My name’s Alex. Where are you from, Michael ?
A: I’m ...