Zaburzenia mowy a postępy w nauce

Zaburzenia mowy a postępy w nauce

Istnieje ścisły związek między zaburzeniami mowy a postępami w nauce. Bardzo często dzieciom z zaburzeniami mowy towarzyszą mniejsze postępy w nauce. Są to:

- trudności przy powtarzaniu trudniejszych słów (przestawianie sylab, skracanie),

- ubogie słownictwo,

- duże trudności w zapamiętywaniu krótkich wierszyków, piosenek,

- odróżnianie podobnych brzmieniowo głosek,

- błędy gramatyczne przy wypowiedziach ustnych,

- analiza i synteza słuchowa wyrazów,

- problemy z zapamiętywaniem dni tygodnia, miesięcy, tabliczki mnożenia, ważnych dat,

- mylenie liter odpowiadających głoskom podobnym dźwiękowo,

- opuszczanie, dodawanie, przestawianie liter i sylab,

- trudności z pisownią głosek miękkich i nosowych,

- trudności w mówieniu, czytaniu i pisaniu, często – dysleksja.

- w starszych klasach pojawiają się trudności w nauce takich przedmiotów jak: języki obce,

- kłopoty ze zrozumieniem instrukcji, poleceń podawanych przez nauczyciela.

Wady wymowy powodują nie tylko: opóźnienie rozwoju umysłowego, utrudniają naukę, zmiany cech osobowości (nieśmiałość, zamykanie się w sobie), ograniczają w przyszłości wybór zawodu, ograniczają kontakty rówieśnicze, uniemożliwiają udział w występach publicznych, ograniczają działalność społeczną, ale także niekorzystnie wpływają na psychikę dziecka, ponieważ wstydząc się swojej wady, może ono zacinać się przed trudnymi dla niego wyrazami lub odczuwać lęk przed odpowiedzią. Dziecko nieprawidłowo mówiące najczęściej woli milczeć i udawać, że jest nieprzygotowane do zajęć, niż demonstrować swoją wadę wymowy. Niepowodzenia wynikające z zaburzeń mowy wykształcają często pozorne cechy bierności. Dzieci z zaburzeniami mowy funkcjonują w szkole często poniżej swoich możliwości intelektualnych. W pełni świadome swojej słabości cały wysiłek wkładają w formę wypowiedzi a nie w jej treść. Wypowiedzi są bardzo ubogie w słownictwo, nie przekazują przeżyć, poglądów dziecka i jego myśli. Prace pisemne zawierają dużą ilość błędów ortograficznych i gramatycznych, nie licząc literówek, oceniane są bardzo nisko. Dzieci te, często wyśmiewane przez rówieśników, przejawiają niechęć do szkoły i kolegów. Uczniowie z wadami wymowy, z zaburzeniami w rozwoju mowy zazwyczaj źle funkcjonują w szkole. Dzieci najzdolniejsze z trudem znoszą niepowodzenia szkolne. Nasila się to, kiedy uczeń chcąc uniknąć trudności skraca wypowiedzi, upraszcza formę. Prowadzi to do gorszych wyników, ocen. Złe doświadczenia mogą wyzwolić w dziecku szkodliwe emocje, doprowadzić do zaburzeń psychologicznych. Karanie wysiłków dziecka złymi ocenami jest odbierane przez dzieci jako krzywda. Zdarza się że i sytuacja w domu rodzinnym jest trudna, ponieważ dziecko nie spełniając oczekiwań rodziców, sprawia im problemy. W rezultacie dziecko boi się szkoły i domu.

Konieczność usuwania zaburzeń mowy w jak najwcześniejszym wieku ma ogromne znaczenie, albowiem prawidłowe wysławianie się lub zła wymowa wywiera wielki wpływ na kształtowanie się osobowości człowieka. W długo utrzymującej się sytuacji niepowodzenia szkolnego i braku ...