Scenariusz przedstawienia - Stop dopalaczom

Scenariusz przedstawienia ,,Stop dopalaczom"

Scena 1

(Wchodzi na scenę smutna dziewczynka z plecakiem na plecach)

muzyka w tle- refren piosenki " Miłość rośnie wokół nas" z filmu Król Lew

KASIA :I znowu to samo! Co ja mam robić? Jeszcze nigdy nie czułam się aż tak samotna.

Ktoś pięknie śpiewa o miłości, tere-fere, miłość! Nikt nigdy tak naprawdę mnie nie kochał. Co z tego, że mam wszystko: najlepsze markowe ciuchy, najnowszy i super wielki telewizor w pokoju. Wiem że inni mi zazdroszczą, ale ja wcale nie jestem szczęśliwa! W domu nie obchodzę nikogo. Ciągle słyszę:, mamy dużo pracy, musimy zarabiać na życie, musimy robić karierę, pilnować biznesu. To przecież wszystko dla ciebie!"

Nie mają nawet chwili ,żeby ze mną porozmawiać. Nie mam nawet rodzeństwa, żeby mogło mnie od czasu do czasu powkurzać.

ogłos- śmiech Drakuli (diabła)

POKUSA(osoba przebrana w strój diabła, podchodzi do dziewczynki)

Masz przecież forsę, a to już bardzo dużo! Możesz robić ,co chcesz, bo i tak nikt cię nie pilnuje! Dziewczyno, jesteś wolna! Czy wiesz ile dzieciaków chciałoby się rozkoszować takim brakiem kontroli?

KASIA: No właśnie, przecież nawet mnie nie kontrolują. mogę robić, co chcę. Może nie wrócę dzisiaj do domu, a niech się martwią!

odgłos dzwoneczka

GŁOS ROZSĄDKU( osoba ubrana na biało podchodzi do dziewczynki) :

Zastanów się dziewczyno, co chcesz zrobić. nie możesz tak po prostu uciec. porozmawiaj z nimi. Powiedz, że czujesz się samotna.

KASIA: Porozmawiać? Tylko kiedy? Dzisiaj mama mówiła, że wrócą późno, bo mają jakieś zebranie. Mam odrobić lekcje, zjeść kolację i grzecznie iść spać. Aha i jeszcze włączyć alarm.

ogłos- śmiech Drakuli (diabła)

POKUSA: Co tam będziesz rozmawiać! I tak cię nie słuchają. Dobry pomysł z tą ucieczką. A niech się martwią! Zobacz, jaki świat jest piękny! Do czego potrzebni ci starzy?

KASIA-CZYTA LIST:(wymuje go z kieszeni)

Kochani rodzice! W chwili gdy to przeczytacie będę już daleko. Tak tato, wiem,że łamię prawo uciekając z domu, w końcu mam dopiero 12 lat, ale mam dość samotności i tego czekania na was. Szczerze mówiąc los uciekiniera jest lepszy od mojej samotności.

odgłos dzwoneczka

GŁOS ROZSĄDKU:

Przecież oni się zapłaczą. Kasiu, tak nie wolno. Wracaj do domu, poczekaj na rodziców i porozmawiajcie.

ogłos- śmiech Drakuli (diabła)

POKUSA: No, odważna dziewczyna! Świat należy do ciebie. Tylko weź forsę.

Scena 2

MUZYKA- fragment piosenki- Mesajah- Swoją drogą

(Na scenę wchodzi Tomek, wściekły rzuca plecakiem)

TOMEK: Mam dość szkoły. Byle co zrobię i zaraz uwaga ...