Blok - "Stop Agresji I Przemocy"

Szkoła Podstawowa nr 21

[pic]

[pic]

[pic] [pic]

Opracowała mgr Katarzyna Sobczak
Wstęp

W ostatnich latach nasilają się zachowania agresywne u dzieci i młodzieży.
Niestety potwierdzają to prowadzone badania i sondaże. Istnieje więc uzasadniona potrzeba podejmowania różnych działań profilaktycznych, które w znacznym stopniu przyczyniają się do zminimalizowania zachowań agresywnych.
Zawarte w bloku zabawy, gry i ćwiczenia realizuję raz w miesiącu lub w sytuacjach nagłych, wymagających szybkiej interwencji.
W moim bloku korzystałam z następujących pozycji książkowych Rosemarie Portmann ,,Gry i zabawy przeciwko agresji”, oraz Barbara Bleja- Sosna „Żyć w radości”

Cele bloku „Stop agresji i przemocy”

- zrozumienie pojęcia agresji.
- umiejętność rozpoznawania zachowań agresywnych.
- rozpoznawanie i nazywanie własnych uczuć i emocji.
- nawiązywanie poprawnych kontaktów rówieśniczych.
- wykazywanie postaw życzliwości, akceptacji, szacunku, tolerancji i asertywności.
- wyrażanie swojego zdania w kulturalny i ogólnie akceptowany sposób.
- rozpoznawanie swoich słabych i mocnych stron.
- wpajanie właściwych nawyków zachowania.
- promowanie pozytywnych zachowań.
- nauka szacunku do drugiego człowieka.
- integracja grupy oraz wzmacnianie więzi emocjonalnej poprzez promowanie postaw i działań zmierzających do zapobiegania agresji.
- budowanie wzajemnego zaufania poczucia bezpieczeństwa.

Środki dydaktyczne i metody zastosowane w bloku „Stop agresji i przemocy”

• gry i zabawy eliminujące agresję;
• ćwiczenia zapobiegające agresji;
• inscenizacja;
• scenariusze zajęć;
• zabawy integrujące grupę;
• malowanie ilustracji;

Przykłady ćwiczeń zastosowanych w bloku zapobiegającym agresji.

Integracja grupy

1.,,Mówmy do siebie po imieniu”.

Cel: integracja grupy, kształtowanie szacunku i tolerancji dla własnej osoby i innych.
Materiały: karteczki z imionami, „Księga imion”, szpileczki.
Przebieg ćwiczenia:
1. Uczestnicy zajmują dowolne miejsca przy prostokątnym stole, przy którym są ustawione krzesła po obu stronach. Teraz, siedząc, każda osoba przedstawia się z imienia, a następnie z gromady karteczek ułożonych na stole wybiera tę, na której zapisane jest jej imię. Kartki z imionami dzieci przyczepiają do ubrania w widocznym miejscu.
2. Nauczyciel mówi dzieciom, że zajmując miejsce przy stole, nieświadomie utworzyły dwie grupy, które siedzą naprzeciw siebie. Proponuje debatę „za i przeciw” na temat „Jak powinniśmy się do siebie zwracać?” Grupa siedząca po jednej stronie stołu w czasie dyskusji przekonuje swoich kolegów, że najlepiej będzie zwracać się do siebie po imieniu, a druga grupa proponuje inną formę, np. mówić do siebie używając nazwisk lub wymyślonych pseudonimów. Pseudonimów. W czasie debaty prowadzący czuwa nad jej przebiegiem i prosi obie strony o rzeczowe argumenty. Dba również, aby uczestnicy przestrzegali kulturalnych reguł dyskusji.
3. Po zakończeniu debaty nauczyciel prosi chętne osoby, aby wypowiedziały się na temat: - Jakie były moje odczucia, kiedy wypowiadałem swoje zdanie?
Jakie emocje towarzyszyły mojej reakcji na argumenty przeciwnej ...