Dziady cz II - karta pracy

KARTA PRACY – A. Mickiewicz, „DZIADY CZ. II”

Balladowy wiersz ……………………………. to historia nieszczęśliwej miłości i samobójczej śmierci …………………………….. …………………………… . Właśnie te motywy pojawiają się zarówno w II, jak i w IV części „Dziadów”. Można więc uznać go za rodzaj ……………………….. do Dziadów wileńsko-kowieńskich.

Według wierzeń ludowych człowiek, który popełnił samobójstwo, nie mógł się dostać do …………………. i za karę błąkał się wśród ludzi ponownie przeżywając swoją tragedię. Takich ludzi nazywano ……………………….. .

Bohaterów Dziadów cz. II można podzielić na tych ze świata żywych i tych ze świata umarłych. Wypełnij tabelę:

Świat żywych

Świat umarłych

Najważniejsze w utworze są wierzenia i rytuały religijne ………………………… ……………………………….. .

Wierzył on w to, że świat żywych ciągle przenika się ze światem ……………………………. .

Adama Mickiewicza jako twórcę epoki romantyzmu zainspirowała tajemniczość obrzędu dziadów, miejsce i godzina spotkań, atmosfera grozy. Spodobała mu się też prosta wiara i zrozumiały kodeks moralny prostych ludzi żyjących zgodnie z ………………………… ……………………………. .

Duchy udzielają uczestnikom obrzędu rad, odpłacając za pomoc. Zgodnie z kodeksem moralnym uczą, że nie ma winy bez kary, a warunkiem dostania się do …………………………. jest zaznanie cierpienia i prawdziwej miłości, niesienie pomocy innym, szanowanie ich uczuć.

Dziady cz. II są tak naprawdę pretekstem do pisania o sprawach ponadczasowych takich jako dobro, zło, wina i kara, grzech i pokuta, życie i śmierć.

Występują tu trzy kategorie duchów: …………………………, ………………………………… i ………………………………

Różne są ich ………………………., a więc też odmienny rodzaj …………………….. i nauki ……………………………… jaką głoszą.

Uzupełnij tabelę:

kategoria duchów

sposób przyzwania

wina

pokuta

o co proszą

przestroga i pouczenie

duchy lekkie(aniołki – Józio i Rózia)

dwa ziarnka gorczycy

„…kto nie doznał goryczy ni razu,/ Ten nie dozna słodyczy w niebie”.

duchy ciężkie (widmo Złego Pana)

cierpi męki wiecznego głodu i pragnienia

„…kto nie był ni razu człowiekiem, /Temu człowiek nic nie pomoże”.

duchy pośrednie (dziewczyna ze wsi – Zosia)

zapalenie wianka ze święconego ziela

„…kto nie dotknął ziemi ni razu,/ Ten nigdy nie może być w niebie”.