Dodaj publikację
Autor
Anna Łukaszuk
Data publikacji
2017-10-31
Średnia ocena
0,00
Pobrań
2

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Dzięki teatrowi możliwa jest realizacja szerokich zadań edukacyjno – twórczo – wychowawczych. Pozwala on dzieciom wzbogacić ogólną wiedzę, rozwinąć wszechstronnie osobowość, zdobyć kompetencje przygotowujące ich do udziału w życiu społecznym i kulturalnym. Jest też szczególnie pożądaną formą wychowania estetycznego. Teatr rozwija postawy i zdolności twórcze, ujawnia aktorskie talenty (dramaturgiczne, reżyserskie), kształci artystycznie. Analizując teatr w aspekcie socjologii, filozofii i estetyki oraz współczesnych tendencji rozwojowych można dostrzec jego wielorakie funkcje wychowawcze. Można mówić o pluralizmie oddziaływań pedagogicznych tej dziedziny sztuki.
 Pobierz (docx, 21,4 KB)

Podgląd treści

TEATR JAKO DZIEDZINA SZTUKI I NARZĘDZIE WYCHOWANIA

Funkcje teatru

Dzięki teatrowi możliwa jest realizacja szerokich zadań edukacyjno – twórczo – wychowawczych. Pozwala on dzieciom wzbogacić ogólną wiedzę, rozwinąć wszechstronnie osobowość, zdobyć kompetencje przygotowujące ich do udziału w życiu społecznym i kulturalnym. Jest też szczególnie pożądaną formą wychowania estetycznego. Teatr rozwija postawy i zdolności twórcze, ujawnia aktorskie talenty ( dramaturgiczne, reżyserskie), kształci artystycznie. Analizując teatr w aspekcie socjologii, filozofii i estetyki oraz współczesnych tendencji rozwojowych można dostrzec jego wielorakie funkcje wychowawcze. Można mówić o pluralizmie oddziaływań pedagogicznych tej dziedziny sztuki.

Funkcja odradzająca, rozumiana jako „ otwieranie” i „ odkrywanie” człowieka jest podstawową, warunkującą niejako wszystkie inne. Szukanie prawdy, próba dotarcia do niej przez aktora, jego wyznanie wspomagane całą inscenizacją, to przemawianie do wnętrz tych, którzy przyszli na przedstawienie.

Funkcja „ budząca sumienia”, inaczej moralno – polityczna, od dawna interesowała pedagogów z uwagi na problem bohatera teatralnego. Polski teatr od początku swych dziejów związany z historią narodu, tę funkcję pełnił. I czyni to nadal. Obecnie teatr bardziej skupia się na budzeniu sumienia widza niż na lansowaniu określonych wzorów. Stara się go niepokoić, poddawać pod jego osąd moralny takie lub inne kontrowersyjne problemy, zmuszać do dokonywania ocen i konfrontowania ich z własnym postępowaniem. Funkcja moralna teatru, to także wartość moralna piękna: dobór barw, symboli, dźwięków, gestów, to wszystko, co składa się na szczerość i autentyczność wypowiedzi artystycznej. Przedstawienia bez konkretnych nośników, a które dają radość, budzą smutek, nienawiść, rozczarowanie, wywołują ból, rozdrażnienie, współczucie, przynoszą ulgę, zadowolenie, dostarczają wielu doznań i wrażeń, również należą do tych, które mają oddziaływanie moralne. Przekonują bowiem w ostatecznym rachunku o tym , co dobre a co złe. Jest pewne, że stosunek uczuciowy do pewnych form i tematów kształtuje środowisko. Wymowa moralna i polityczna spektaklu zależy od tego, jak dane idee są w określonym środowisku wartościowane.

Funkcja wychowawcza kształtuje aktywną postawę dzieci i młodzieży wobec kultury narodowej. Zbliża przyszłego widza do sztuki, wydaje nowy typ widowni teatrów zawodowych, przygotowuje odbiorców do aktywnej percepcji sztuki. Bezpośrednie zaangażowanie w tworzenie artystycznego kształtu spektaklu teatralnego rozbudza wrażliwość moralną i wrażliwość na piękno, zmusza do wyboru wartości, rozwija wewnętrzną dyscyplinę i postawę humanistyczną. „ Skoro teatr może zaspokajać i zarazem budzić … w tak szczególny sposób potrzeby intelektualne, ekspresyjne, emocjonalne i estetyczne współczesnego człowieka, skoro przemawia do różnych stron osobowości, może niezwykle silnie oddziaływać na całego człowieka. Może przyczyniać się do tego, by człowiek współczesny stawał się pełniejszy, bardziej rozumny i wrażliwy. Właśnie teatr …stara się uporczywie o to, by wychowywać człowieka w ...