Wychowanie przez teatr cz. 3 - Wpływ teatru na dziecko

Okres przedszkolny i młodszy wiek szkolny charakteryzuje się harmonijnym rozwojem dzieci. Zajęcia teatralne są niesłychaną pomocą w odsłanianiu przed wychowawcą ich poziomu rozwoju emocjonalnego. Służy temu treść przedstawień, występujące postaci sytuacje zawierają spory ładunek emocji. Identyfikując się z wybranymi bohaterami, przeżywają stany emocjonalne, z którymi mogły jeszcze się nie zetknąć w życiu codziennym. Grając rolę identyfikują się z bohaterem i przeżywają głębiej niż dzieci na widowni. Samo uczestnictwo w działaniach teatralnych, granie jakiejkolwiek roli zakłada samodyscyplinę – również emocjonalną.

TEATR JAKO DZIEDZINA SZTUKI I NARZĘDZIE WYCHOWANIA Wpływ teatru na dziecko

Okres przedszkolny i młodszy wiek szkolny charakteryzuje się harmonijnym rozwojem dzieci. Zajęcia teatralne są niesłychaną pomocą w odsłanianiu przed wychowawcą ich poziomu rozwoju emocjonalnego . Służy temu treść przedstawień, występujące postaci sytuacje zawierają spory ładunek emocji. Identyfikując się z wybranymi bohaterami, przeżywają stany emocjonalne, z którymi mogły jeszcze się nie zetknąć w życiu codziennym. Grając rolę identyfikują się z bohaterem i przeżywają głębiej niż dzieci na widowni. Samo uczestnictwo w działaniach teatralnych, granie jakiejkolwiek roli zakłada samodyscyplinę – również emocjonalną. Zapanowanie nad swoim lękiem, tremą, nieśmiałością, czasem trudnym do opanowania śmiechem to ogromny wysiłek emocjonalny. Próby, przedstawienia, sama atmosfera teatrzyku sprzyja panowaniu nad sobą, a równocześnie procesowi autoanalizy. Taki trening emocjonalny sprzyja zapanowaniu w różnych realnych sytuacjach nad zdenerwowaniem, nieśmiałością, gniewem czy radością. Kontakt ze sztuką- poezją, dramatem, poszerza świat doznań emocjonalnych. Daje poznać smak popularności i sukcesu. Aprobata i zadowolenie z sukcesu to sytuacja pozytywnie oddziałująca na samoocenę . Oczywiście, działania teatralne mogą być również źródłem porażek, np. zapomniany tekst, upadek na scenie. Teatrzyk, to szkoła świadomego wcielania w różne role, często sprzeczne ze sobą jak to często bywa w realnym życiu. Tworzenie przedstawienia wymaga zbiorowego wysiłku. Nieodzownym staje się podejmowanie ścisłych więzi interpersonalnych. Nie ma możliwości izolowania się od grupy. Każdy jest ważny i potrzebny. „ Każda metoda, która pozwala pozycję społeczną podnieść, pozwala dziecku uwierzyć w siebie, jest dobra.” Jest to sytuacja, w której dziecko uczy się pozytywnych kontaktów z innymi, efektywnego komunikowania się, przyswajania różnych sposobów zachowania w czekających go sytuacjach. A zatem cel organizowania zajęć teatralnych i teatrzyków szkolnych jest z wychowawczego punktu widzenia bardzo pożądane i godne upowszechnienia.

Opracowała: Anna Łukaszuk