Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
CZYM JEST WYCHOWANIE PRZEZ TEATR ?
Metaforyczne oddziaływanie teatru – sztuka sakralna
Źródłem szczęścia człowieka jest życie wartościami i dla wartości. Dla nich to ponosi ofiary i podejmuje walki. Wartości wyższe są podstawą i źródłem sensu jego egzystencji w świecie. „Świadomość wartości jest absolutnie niezbędnym składnikiem naszego normalnego życia. Jest wykładnikiem jego normalności i ludzkiej pełni.” Wartości budzą w nas różne emocje, by w efekcie dać uczuciowe odpowiedzi. Wśród nich szczególną rolę odgrywa miłość. Być sobą oznacza właściwe odniesienie do świata wartości. Przedszkola i szkoły kolejnych szczeblii różnego typu wdrażają młode pokolenia w kulturę ogólnospołeczną. Odbywa się to w sposób systematyczny w działalności edukacyjno – kulturowy. Zaspokajanie potrzeb poznawczych i rozwojowych okresu dzieciństwa i dorastania jest podstawą przekazu kulturowego, w którym odbiorcą jest dziecko. Często dokonuje się on spontanicznie ( zwłaszcza w rodzinie). Utwory artystyczne dla dzieci, poza warstwą ludyczną, winny sprzyjać poszerzaniu „świata”, wzbogacaniu się, przekształcaniui strukturyzacji doświadczenia. Dziecko bowiem wytwarza nie tylko i nie tyle wyobrażeniowe czy pojęciowe reprezentacje świata, co raczej przekonania i postawy i oceny zabarwione emocjonalnie. To właśnie literatura daje podstawy procesów wartościowania pozytywnego bądź negatywnego zależnie od jakości i znaku przeżyć uczuciowych, jakich w powiązaniu z nimi doznało. Mały odbiorcaz powodu braku pewnej sprawności intelektualnej, uzyskania określonego poziomu kultury ogólnej, umiejętności wejrzenia w metafizyczną stronę rzeczywistości jest jakby poza pięknem, wzniosłością, czy tragizmem. Te wartości wymagają wrażliwości na zewnętrzną stronę przedmiotów i rozumienia wizji świata przewyższającego człowieka swoim ogromem, potęgą, doskonałością absolutną( piękno). Owszem dziecko tkwi wśród potęg przewyższających je, lecz zasadniczo przyjaznych mu, opiekuńczych wobec niego. Ten świat przez to, że jest niezrozumiały, pobudza jego fantazję i stymuluje próby fantazjowania – stąd baśnie, mity, magiczność. Dziecko traktuje świat jako jedność, nie odczuwa różnicy między własną osobowością a światem zewnętrznym, między światem istot żywych i światem rzeczy. Rytuał jest jego udziałem od chwili uzyskania świadomości. Dzieje się to sprawą zabawy, która nie służy do osiągania żądnych celów poza przyjemnością. Zaspokaja potrzeby indywidualne i społeczne. Ma ona swój początek i koniec. Może zaistnieć wielokrotnie. Rozgrywa się w ustalonym wcześniej miejscu. Uczestnicy zabawy w sposób świadomy przechodzą ze świata rzeczywistego w świat umowny. Przejmują na siebie role i realizują jez odpowiednią powagą. Zabawa jest bardzo ważnym etapem przygotowującym do życia i do partycypacji w sztuce.
Czym jest zatem teatr, jego metaforyczne oddziaływanie ?
Dziecko aktywnie w zabawie odnajduje w teatrze znany sobie układ i z uczestnika obrzędu staje się widzem. Stosunkowo wcześnie dowiaduje się, że teatr przedstawia tylko zdarzenia, a jednak pragnie ...
