Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Jan Lechoń
Iliada
Czytelniku wybredny, który śnisz o Troi
I chciałbyś widzieć wszystko na miarę Homera!
Ślepy człowiek w Warszawie na ulicy stoi
I śpiewa Warszawiankę, i grosz w czapkę zbiera.
Cóż tobie po Hekubie1? Ilion dawno minął.
Spójrz na tego staruszka, który stanął w bramie.
Podaj dłoń mu i powiedz: „O dobry Pryjamie2,
Znałem syna twojego, co we Wrześniu zginął”.
Lecz wtedy w jego oku nie błyski rozpaczy,
Ale ujrzysz nadzieję i szepnie po chwili:
„Na końcu będzie wszystko wyglądać inaczej.
Ja dawno już mówiłem: Kasandra3 się myli”.
1 Hekuba — żona króla Troi Priama, matka Hektora, Parysa, Deifobosa, Polidara, Kasandry, Kreuszy i Polikseny. W czasie
burzenia Troi przeżyła śmierć swych najbliższych i została niewolnicą Odyseusza. Cierpiąca matka.
2 Priam — mąż Hekabe, król Troi, wzór cnót, pobożności i miłości ojcowskiej. Zamordowany podczas upadku Troi.
3 Kasandra — najpiękniejsza córka króla Troi, Priama i Hekuby. Zakochał się w niej Apollo i udzielił daru proroczego. Gdy
księżniczka trojańska nie odwzajemniła jego uczuć, za karę sprawił, że nikt nie wierzył w jej przepowiednie. Kasandra
przepowiedziała upadek Troi.
Jan Lechoń, a właściwie Leszek Serafinowicz, urodził się 13 czerwca 1899 roku w Warszawie.
Wywodził się z rodziny inteligenckiej. Jego ojciec, Władysław Serafinowicz, był działaczem
społecznym, matka, Maria Niewęgłowska — nauczycielką. Lechonia od najmłodszych lat fascynowały
książki, malarstwo i teatr. Poeta miał opinię „cudownego dziecka”. Ogromny wpływ na kształtowanie
się jego oryginalnej osobowości miały związki jego rodziny z towarzystwem warszawskim.
Lechoń zyskał staranne wykształcenie. W roku 1907 rozpoczął naukę w klasie wstępnej Szkoły
Realnej im. Stanisława Staszica, a kontynuował w szkole im. Emiliana Konopczyńskiego. W roku 1916
zdał maturę i dostał się na studia z literatury polskiej i filozofii na Uniwersytecie Warszawskim,
niestety nie udało mu się ich ukończyć. Lechoń był towarzyski, brał czynny udział w życiu studenckim,
zasłynął jako dobry mówca. W tym okresie współpracował z czasopismem młodzieży akademickiej
„Pro arte et studio”. W roku 1920 odniósł sukces poetycki, wydając tom poezji Karmazynowy poemat,
powtórzył go cztery lata później publikując tom Srebrne i czarne. Następnie Lechoń zamilkł na okres
kilku lat. Przyczyna prawdopodobnie tkwiła w jego dążeniach do doskonałości twórczej. Lechoń nie
umiał być przeciętny4, musiał znajdować się w centrum uwagi5. W tym czasie pojawia się jedynie kilka
wierszy i przekładów.
Ważnym okresem w życiu Jana Lechonia była II wojna światowa. Wtedy to zaczął pisać
„prawdziwe”, jak sam je określił w swoim Dzienniku, wiersze. Zaznaczyć warto, że pierwsze tomiki
poeta wydał jako trzynastolatek. Wtedy też przyjął pseudonim ...
