Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Scenariusz spotkania dla klas I -II SP - Rekolekcje 2018 r. "W szkole Jezusa"
Temat: Święty Stanisław Kostka - patron dzieci i młodzieży.
Cele spotkania:
uczeń wie, kim jest Stanisław Kostka;
uczeń potrafi wyjaśnić pojęcie patron;
uczeń potrafi wymienić główne fakty z życia świętego Stanisława Kostki.
Planowane metody:
m. podająca
m. wizualna
m. pracy plastycznej
Pomoce dydaktyczne:
życiorys św. Stanisława Kostki;
plakat przedstawiający postać Świętego;
kolorowanka z postacią św. Stanisława;
modlitwa do św. Stanisława Kostki
Przebieg spotkania.
1. Wprowadzenie
Prawie każdy z nas ma imię jakiegoś świętego lub świętej. Nadali je nam rodzice na chrzcie świętym, abyśmy mieli swojego patrona przed Bogiem. Nosimy te same imiona, które noszą święci. Wszystkie Anie mają za patronkę św. Annę, Marty - św. Martę, Kasie - św. Katarzynę, Tomki - św. Tomasza. Krzysie - św. Krzysztofa ...itd. Święci, których imiona nosimy wstawiają się za nami u Jezusa Chrystusa. A Stasie? Stasie mają swojego patrona św. Stanisława.
Jego święto przypada 18 września. Święty Stanisław był Polakiem, posiadał nazwisko Kostka. Stanisław Kostka nie jest tylko patronem Stasiów lecz specjalnym patronem dzieci i młodzieży w Polsce. Jest więc waszym patronem, waszym opiekunem u Boga.
Stąd dzisiejszy temat spotkania brzmi: Święty Stanisław Kostka - patron dzieci i młodzieży. A kogo nazywamy patronem? W Kościele to święty, którego imię nosimy.
2. Rozwinięcie - przybliżenie postaci św. Stanisława Kostki; umieszczamy na tablicy plakat św. Stanisława.
Jakim chłopcem był Stanisław Kostka?
Stanisław Kostka urodził się w Rostkowie niedaleko Warszawy na Mazowszu. Żył przeszło 400 lat temu ( 1550 - 1568). Był chłopcem średniego wzrostu, miał czarne włosy, okrągłą twarz. Miał pogodny wyraz twarzy, był chłopcem wesołego usposobienia. Posiadał takie cechy charakteru, które sprawiały, że ludzie go lubili. Stanisław był koleżeński, miał wielu kolegów, z którymi żył w przyjaźni. Był chłopcem pełnym życia i energii. Interesowało go wiele spraw. Miał jednak skłonności nie tylko do rzeczy dobrych ale również złych. Był nieposłuszny, myślał zbyt dużo o sobie. Był skłonny do gniewu. Był też wybuchowy. Z trudem przychodziło mu posłuszeństwo. Z tego wynika, że Stanisław był tak samo jak my - człowiekiem, który żył w wielkiej przyjaźni z Bogiem.
Dlaczego Stanisław stał się świętym mimo tych skłonności do złego?
Stał się świętym, ponieważ pracował nad tym, aby stawać się coraz lepszym. Chciał być dobrym uczniem w szkole Jezusa. Nikt się świętym nie rodzi. Świętość się zdobywa. Próbował tego Stanisław. Przede wszystkim starał się być dobrym dla drugich. Nikomu nie wyrządził krzywdy, unikał niedobrych kolegów. Nie używał brzydkich słów. Był pracowity, sumienny, kochał rodziców i ...
