Dodaj publikację
Autor
Izabela Szrajber, Małgorzata Zielińska
Data publikacji
2018-05-30
Średnia ocena
0,00
Pobrań
27

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Sposób pracy z dziećmi, którego celem jest takie zachęcenie dziecka do pracy aby wydawało mu się, że jest to jego autonomiczna decyzja, a nie przymus lub polecenie nauczyciela.
 Pobierz (docx, 11,2 KB)

Podgląd treści

"Pozornie niewidoczny".Jak działa nasza świetlica Jedyneczka.

Pomysłów na to jak ma wyglądać codzienność w szkolnej świetlicy, sposobów na organizowanie dzieciom czasu jest tak wiele jak wiele jest pracujących w nich osób. W SP 1 obraz ten został wypracowany na bazie długoletnich doświadczeń, obserwacji, rozmów z dziećmi i rodzicami. W naszej świetlicy zatrudnione są nauczycielki z długoletnim stażem zawodowym. Po nieskończonej ilości podejmowanych działań , niekończących sie rozmowach,a nawet sporach okazało się, że najlepiej funkcjonują dzieci w sytuacji, kiedy maja świadomość, ze są panami swojego czasu, że swobodnie mogą decydować o podejmowanych czynnościach, że jeśli mają taką potrzebę to mogą się ponudzić. W Jedyneczce doskonale sprawdza się zasada "pozornie niewidoczny nauczyciel". Polega to na tym, że przebywające w świetlicy dzieci mają pełną dowolność podejmowanych działań do momentu, w którym nie zagrażają one bezpieczeństwu.Wchodzące po zajęciach dzieci bardzo często już wiedzą co chcą robić. Część udaje sie do pozostawionych wcześniej zabaw, inne cieszą na spotkanie i rozmowy z kolegami z innych klas, na które nie miały czasu w czasie przerw. Są również takie dzieci, które podchodzą do wychowawcy z pytaniem ' co ma pani dziś dla mnie do roboty". Na taką ewentualność zawsze przygotowana jest propozycja pracy plastycznej, gry towarzyskiej, krzyżówki itp. Znamy dobrze dzieci i wiemy co które lubi robić, jakie są jego zdolności i jak je rozwijać. Nie narzucamy dzieciom konieczności udziału w zorganizowanych zajęciach, pozwalamy im na swobodę. Chociaż pozornie nie ingerujemy, to zawsze bacznie obserwujemy jak przebiega zabawa. Daje nam to możliwość poznania relacji miedzy dziećmi, sposobów w jaki rozwiązują konflikty, jak nawiązują się przyjaźnie. Np. gdy dzieci bawią się klockami i jedyne co budują to miecze, lub inna broń, niby to niechcąco podchodzimy i zaczynamy budować z nimi jednakże pokazując jak z klocków można przygotować inne elementy do super zabawy, np. jak zbudować zamek obronny, meble dla lalek, lub postaci do zabawy w teatr. Każda z pracujących w Jedyneczce nauczycielek specjalizuje się w prowadzeniu pewnego rodzaju zajęć. Są to zabawy i zajęcia muzyczne, plastyczne, gry i zabawy logiczne, zabawy ruchowe, rozmowy o zwierzętach i ich zwyczajach itp. Unikamy sytuacji, w której oznajmiamy " a teraz dzieci sprzątamy zabawki i będziemy malować". Zaraz podniósłby sie bunt.Nauczycielka siada natomiast przy stoliku z grupką tych dzieci, które lubią prace plastyczne i zaczyna pracować. Po chwili zjawiają się zainteresowani, jest ich coraz więcej aż wreszcie trzeba dostawiać kolejne stoliki, bo brakuje miejsca. W tym czasie nauczyciel dyskretnie wycofuje ...