Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Autoerotyzm dziecka w wieku przedszkolnym
Przejawy dziecięcej seksualności przeważnie wzbudzają duży niepokój rodziców, podczas gdy w większości przypadków mają one charakter rozwojowy. Tezy Zygmunta Freuda dotyczące dziecięcej seksualności do dziś wzbudzają emocje wśród dorosłych. Jednak warto je odmitologizować i spojrzeć na płciowość dziecka jako naturalną cechę rozwoju. W zachowaniu małych dzieci, także tych będących w wieku przedszkolnym, można dostrzec przejawy seksualności, chociaż wyrażają się one inaczej niż u osób dorosłych. Zachowania seksualne małego dziecka są naturalnym aspektem jego aktywności. Pełnią one przede wszystkim funkcje poznawcze. Dzięki nim dziecko zdobywa wiedzę o różnicach między płciami, uczy się ról społecznych, dowiaduje się, że bliskość z drugą osobą jest podstawową potrzebą człowieka.
Największy chyba niepokój rodziców wzbudza masturbacja dziecięca, podczas gdy jest ona zjawiskiem dość częstym u małych dzieci. Zachowanie to polega na autostymulacji obszarów erogennych, dzięki czemu dziecko dostarcza sobie przyjemnych doznań. Pierwsze takie zachowania mają początek zwykle w drugiej połowie pierwszego roku życia i są kontynuowane w późniejszych latach. Dziecko bada swoje ciało i odkrywa różne jego części. Dzieci robią to najczęściej dotykając narządów płciowych, rytmicznie zaciskając uda bądź ocierając się o przedmioty.
Specjaliści wyróżniają masturbację dziecięcą typowo rozwojową oraz wykraczającą poza normę.
Typowa masturbacja związana z rozwojem dostarcza dziecku przyjemności i zaspokaja jego ciekawość.
Czasami masturbacja może być objawem zaburzeń emocjonalnych dziecka – kiedy dziecko cierpi na niedobór bodźców z otoczenia, czyli czuje się osamotnione, ma uczucie przejmującej nudy albo chce zwrócić na siebie uwagę. Może się też zdarzyć, że dziecko dostarcza sobie przyjemności seksualnej, bo ma rzeczywiście za mało miłości i opieki ze strony najbliższych. Te formy masturbacji mają na celu obniżenie napięcia emocjonalnego.
U dzieci przeżywających rozłąkę z kimś bliskim albo też dzieci, które nie są ochraniane przez dorosłych przed sytuacjami dla nich zbyt emocjonującymi np. wspólne oglądanie filmów przeznaczonych dla dorosłych, może wystąpić masturbacja o charakterze natręctw. Dziecko zamyka się wtedy w sobie i cierpi.
Czasami masturbacja jest wynikiem zbyt dużej stymulacji bodźcami zewnętrznymi np. dziecko, które przebywa w głośnym domu, w którym jest dużo domowników, ciągle jest zaczepiane, nie ma własnego miejsca do zabawy, może starać się w ten sposób odreagować chaos, który go otacza.
Przedłużająca się masturbacja może też wiązać się z chorobami somatycznymi: stanami zapalnymi okolic intymnych, świądem wywołanymi przez owsiki.
Rodzice na zachowania masturbacyjne dziecka reagują zwykle zakazem, który w efekcie powoduje wzrost napięcia emocjonalnego. Napięcie to nie wygasa ale może się skumulować i ujawnić w postaci tików nerwowych.
Co można poradzić rodzicom, którzy ...
