Rodzaje metod aktywizujących

RODZAJE METOD AKTYWIZUJĄCYCH

1. Odgrywanie ról, scenek, drama ( inscenizacja)

Odgrywanie ról z własnego życia np. w sklepie czy u lekarza powoduje, że uczniowie lepiej poznają swoje reakcje, emocje, poznają sposób myślenia i reagowania innych ludzi, zbliżają się do odgrywanych postaci. Drama to sposób pracy z uczniem, którego podstawą jest fikcja, wyobrażeniowa sytuacja, powstająca, gdy kilka osób we wspólnej przestrzeni przedstawia coś co nie jest w danym czasie obecne, używając jako środków wyrazu swoich ciał i głosów. Istotą dramy jest odgrywanie ról i wyobrażeniu sobie określonych sytuacji. W celu pobudzenia wyobraźni uczniów dobrze jest wykorzystywać rekwizyty. Np. podczas wcielania się w postacie baśniowe wykorzystać elementy stroju baśniowej postaci.

2. Ćwiczenia indywidualne i zespołowe

W tej grupie metod mieści się każdy rodzaj aktywności uczniów np. powtarzanie słówek, rozwiązywanie testów, odrabianie pracy domowej, wykonywanie prac projektowych, itd.

3. Gry i zabawy językowe
Ich wybór zależy od celu lekcji oraz od poziomu wiedzy językowej uczniów. Niewątpliwą zaletą takich form pracy jest zawsze sytuacja współzawodnictwa, która wyzwala pomysłowość, chęć mówienia, chęć bycia lepszym, a także chęć otrzymania dobrej oceny. Można także zauważyć, że sytuacja współzawodnictwa wzmaga odpowiedzialność za poprawność wykonania zadań, a jeśli jest to gra czy zabawa w grupach – dochodzi tu odpowiedzialność za zbiorowy efekt pracy. Gry i zabawy mają znaczący wpływ na budowanie poczucia własnej wartości, uczą prawidłowej komunikacji. Celem gier jest odprężenie uczniów, integracja grup, przyswajanie pewnych umiejętności, osiągnięcie porozumienia między dziećmi nieśmiałymi, które potrzebują dodatkowych wzmocnień.

Oto propozycje niektórych gier językowych:

a. Gra w karty ( technika luki informacyjnej) 
Uczniowie dobrani parami otrzymują KARTY na których są pytania i odpowiedzi. Pytania są 
w pełni sformułowane, natomiast odpowiedzi wymagają dopełnienia. Wymaga to doboru prawidłowych form gramatycznych, użycia odpowiedniej intonacji i przede wszystkim logicznej treści.

b. Historyjki – dokończenie utworów
Dokańczanie treści utworów – to metoda znana nawet w pracy nauczycieli przedszkola. To ćwiczenie zawsze wymaga umiejętności myślenia, formułowania myśli, ale także fantazji 
i pomysłowości. Dobrym materiałem do tego typu ćwiczeń są bajki z literaturze dziecięcej, np. CZERWONY KAPTUREK“, „Kopciuszek“ , „Królewna Śnieżka“. 

c. Układanie historyjek
Uczniowie wybierają z kilkudziesięciu obrazków lub wyrazów, np. 5 dowolnych,
i układają na ich podstawie historyjki. To ćwiczenie daje możliwość tworzenia
różnych konfiguracji słów, treści, pomysłów. Można też podzielić klasę na kilka 
grup 4-5 osobowych. Każda grupa ma za zadanie ułożyć dłuższe opowiadanie w 
które wpleciony będzie krótki dialog. 

d. Zabawy sytuacyjne
-Uczniowie muszą przedstawić znany wcześniej tekst w krótkiej scenie. Muszą przygotować także symboliczne rekwizyty, które uatrakcyjniają zabawę, np. 
Kupowanie ...