Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
KLASA I
Temat: Koncepcja Boga i świata w pieśni J. Kochanowskiego Czego chcesz od nas Panie…
Czas: 90 minut
Cele:
▪ poznaje pieśń Jana Kochanowskiego i jej genezę
▪ wyszukuje odpowiednie fragmenty utworu
▪ zna pojęcie: podmiot liryczny, wiersz sylabiczny, hymn
▪ konkretyzuje podmiot liryczny
▪ określa nastrój utworu
▪ rozpoznaje cechy hymnu
▪ określa obraz świata i boga na podstawie utworu,
Metody:
▪ praca z tekstem,
▪ praca indywidualna – piktogram,
▪ miniwykład,
▪ metoda poglądowa,
Przebieg lekcji:
1. Zajęcia organizacyjno-porządkowe
2. Wypisywanie ciągu skojarzeń ze słowem Bóg (praca indywidualna) i wspólne rozwiązywania zadania w postaci piktogramu na tablicy.
Bóg: „Biblia”, dobro, życie, piękno, kościół
3. Przedstawienie uczniom celów lekcji
▪ poznanie utworu Jana Kochanowskiego „Czego chcesz od nas Panie...”
▪ zbadanie, jaki jest obraz Boga i świata w tym utworze
▪ notowanie na schemacie i w tabeli.
4. Miniwykład – postać autora, życie, twórczość, geneza utworu
5. Odczytanie tekstu przez nauczyciela i samodzielne zapoznanie uczniów z tekstem Jana Kochanowskiego „Czego chcesz od nas Panie…” i przekład utworu na język współczesny ze względu na archaizmy
Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?
Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?
Kościół Cię nie ogarnie wszędzie pełno Ciebie:
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie.
Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszystko Twoje,
Cokolwiek na tym świecie człowiek uważa za swoje.
Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznajemy,
Bo nad to godniejszej ofiary nie mamy.
Tyś Pan wszystkiego świata. Tyś niebo zbudował
I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował.
Tyś fundament założył niedającej się obejść ziemi
I przykryłeś jej nagość ziołami rozlicznymi.
Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi
A wyznaczonych granic przeskoczyć się boi.
Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają,
Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają,
według Twej woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi,
według Twej woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi,
Wino Jesień i jabłka rozmaite daje,
Potym do gotowego próżna Zima wstawa.
Z Twej łaski nocna rosa na mdłe zioła padnie,
A spalone od słońca zboża deszcz ożywia snadnie.
Z Twoich rąk wszelkie zwierzę oczekuje swej żywności,
A Ty każdego żywisz z Twej szczodrobliwości.
Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi,
tylko zawsze niech będziemy pod skrzydłami Twoimi.
6. Odpowiedzi uczniów na pytania – praca w grupach
GRUPA I
Określcie, kim jest nadawca, kogo reprezentuje?
Do kogo kieruje swoją wypowiedź (komunikat)?
Jaki jest jego stosunek do adresata?
Zastanówcie się, o czym mówi nadawca? Jak można nazwać jego ...
