Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
I. Identyfikacja problemu
(psychoza maniakalno-depresyjna).
Choroba dwubiegunowa
Jest to ciężkie schorzenie psychiczne „od apatii po euforię”, dotykające młodych ludzi. Stany
depresyjne pojawiają się tu na zmianę ze stanami silnego pobudzenia. Nieleczona może
zrujnować życie rodzinne, zawodowe lub społeczne. Na szczęście dobrze dobrane leki pozwalają
choremu na normalne funkcjonowanie w społeczeństwie.
Józek trafił do internatu w wieku 17 lat i był typowym przykładem tego schorzenia. Od samego
początku wychowawcy byli zobowiązani do podawania mu odpowiednich leków, które to
otrzymaliśmy od Domu Dziecka w Gdańsku, gdzie chłopak wracał na weekendy. Podczas brania
leków, Józek swoim zachowaniem nie odbiegał od reszty rówieśników. Problem pojawił się
wtedy, kiedy stał się pełnoletni i jego zdaniem, był już zdrowy i powinien przestać truć się
„tabsami”. Wówczas jego zachowanie zaczęło się zmieniać od depresji, po nadmierną aktywność.
Jednego dnia wychowanek od rana budził się przygnębiony, bez energii, widząc wszystko w
czarnych barwach. Nie miał siły zejść na śniadanie, twierdząc, że nie ma apetytu. Po południu
brakowało mu chęci do nauki, do uczestnictwa w zajęciach internackich, był wycofany, lękliwy i
niespokojny. W nocy miał zaburzenia snu, rano skarżył się na bóle głowy, to znów ciężko go było
dobudzić do szkoły. Nawet jeśli wyszedł z internatu do szkoły, to wybierał wagary, po czym
kręcił się bez celu po okolicy.
Innego dnia zaś, bez wyraźnego powodu emanował radością i niespożytą energią. W takich
momentach miał wzmożoną sprawność intelektualną, gdyż miał wysokie osiągnięcia w
konkursach językowych, szczególnie w języku niemieckim, który bardzo lubił. Niestety robił się
wtedy lekkomyślny i nieodpowiedzialny, np. bez zgody wychowawców sprowadzał obcych na
teren internatu. Tracił hamulce i miał ryzykowne i nieprzemyślane zachowania, np. pożyczał
pieniądze, palił papierosy i spożywał alkohol. Często zdarzały się kłótnie z rówieśnikami i
pyskówki do wychowawców. Dla nas, kadry pedagogicznej w internacie oczywiste było, że
trzeba skontaktować się z Domem Dziecka w Gdańsku i pedagogiem szkolnym , w celu
natychmiastowej pomocy.
II. Geneza i dynamika zjawiska.
Przyczyny choroby dwubiegunowej są różne, każdy z nas może na nią zachorować z innych
powodów. Źródeł tego schorzenia najczęściej upatruje się od epizodów depresji, a także zaburzeń
podstawowych procesów rozwojowych człowieka, przyczyn biologicznych, psychicznych i
społecznych, a czynniki te mogą się nakładać. Dwubiegunowość może być także spowodowana
przewlekłymi schorzeniami, chorobami neurologicznymi, układu krążenia, długotrwałymi
dolegliwościami bólowymi itp. Przyczyny są też zależne od rodzaju choroby. Najczęściej jednak
wśród czynników powodujących to schorzenie wymienia się:
• życie w samotności,
• ciężkie choroby, trwające dłuższy czas,
• strata bliskiej osoby lub rozłąka z ...
