Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
„Dziecko nadpobudliwe - jak sobie radzić”.
Ogólna charakterystyka zaburzeń procesów nerwowych w świetle literatury.
Ogólnie można powiedzieć, że dziecko w wieku wczesnoszkolnym wykazuje większą potrzebę aktywności ruchowej, niż dziecko starsze i człowiek dorosły. Wymagania stawiane przez szkołę zmuszają dziecko do ograniczenia tego typu aktywności, przekształcenia jeji ukierunkowania w inny sposób niż to występowało w okresie przedszkolnym. Nie wszystkie dzieci podporządkowują się z jednakową łatwością tym wymaganiom. Często przyczyną nie jest brak woli lecz zaburzenia procesów nerwowych.
Prawidłowo funkcjonujący układ nerwowy odznacza się dużą siłą procesu pobudzaniai hamowania – oraz wysokim stopniem równowagi tych procesów, a także średnim stopniem ich ruchliwości.
Siła układu nerwowego wyraża się zdolnością komórek nerwowych do pracy. Równowaga rozumiana jest jako określony stosunek obu tych procesów do siebie, a ruchliwość to zdolność układu nerwowego do przechodzenia od stanu pobudzenia do hamowania.
Z nadpobudliwością psychoruchową mamy do czynienia wtedy, gdy dochodzi do powstania przewagi procesów pobudzania nad procesami hamowania. Jeżeli w fazie największego wzrostu mózgu występują jakieś przeszkody, mogą one doprowadzić do zmniejszenia się liczby połączeń nerwowych oraz spowolnić niezbędne biochemiczne procesy dojrzewania. To może zaburzyć dynamikę procesów nerwowych, wpłynąć na opóźnienie kształtowania się mowy, pisania, czytania oraz myślenia.
Jest to jedna z przyczyn powstania nadpobudliwości psychoruchowej. Do innych możemy zaliczyćrównież uszkodzenia powstałe w życiu płodowym, w trakcie porodu (na przykład niedotlenienia mózgu), a także błędy wychowawcze i nerwowy tryb życia dziecka.
Ostatnie badania naukowe mówią o negatywnym wpływie oddziaływania zwiększonego pola elektromagnetycznego na kobiety w ciąży oraz na centralny układ nerwowy u dzieci.
Nadpobudliwość może przejawiać się w trzech sferach: ruchowej, poznawczeji emocjonalnej. U dzieci może równocześnie występować w dwóch, trzech sferach lub tylko w jednej.
Nadpobudliwość psychoruchowa
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej to przejaw zaburzonej dynamiki procesów nerwowych, które charakteryzują brak równowagi miedzy procesami pobudzenia i hamowania z przewagą pobudzenia.
Przejawy nadpobudliwości w sferze ruchowej
Istnieją dwa zasadnicze rodzaje objawów nadpobudliwości ruchowej:
a) wzmożona ekspansja ruchowa,
b) niepokój ruchowy.
Dzieci przejawiające wzmożoną ekspansję ruchową szukają bez przerwy okazji do ruchowego wyżycia. Podczas przerw biegają po całym korytarzu, a nierzadko po całej szkole, urządzają gonitwy, zawody. Na lekcji wychodzą z ławki, biegają po klasie, wyrywają się do odpowiedzi machając rękami, podskakując. Mając permanentną potrzebę ruchu, korzystają ze wszystkich okazji, aby tę potrzebę zaspokoić. Są pełne energii, skłonne do natychmiastowego działania. Chętnie wykonują wszystkie te polecenia nauczyciela, które pozwalają im się poruszać. Nieporównanie trudniej natomiast wykonać im te polecenia, które wymagają znacznego ograniczenia ruchowej aktywności. Na zwracane im w tym zakresie uwagi ...
