Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
STUDIUM INDYWIDUALNEGO PRZYPADKU
I.
Identyfikacja problemu. Lekkie upośledzenie umysłowe.
Osoby należące do tej grupy są zdolne do „uczenia się”. Ich poziom intelektualny w okresie do-
rosłości może być porównywalny do obserwowanego u przeciętnego 10-latka (mogą wykonywać
testy inteligencji podobnie jak 10-latek). Natomiast ich przystosowanie społeczne może być podob-
ne do przystosowania osób zdrowych wchodzących w fazę dojrzewania (…). Wymagają jednak
pewnego stopnia dozoru, gdyż mają ograniczoną zdolność przewidywania konsekwencji własnych
zachowań. Dzięki wcześnie rozpoczętej rewalidacji, właściwie zorganizowanemu kształceniu spe-
cjalnemu mogą opanować podstawy wiedzy szkolnej, nauczyć się nieskomplikowanych umiejętno-
ści zawodowych, osiągnąć duży stopień samodzielności.
Magda jest 18-letnią dziewczyną, u której orzeczono upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim.
Jest odważna, pewna siebie i przyjaźnie nastawiona do rówieśników i wychowawców. Często szuka
przyjaciół na siłę, narzuca innym swoją osobę, przez co jest ignorowana i odrzucana przez mło-
dzież. Popada wtedy w skrajne emocje, płacze, użala się nad sobą, przeżywa że jej nikt nie lubi.
Kiedy ma chłopaka, potrafi dla niego uciec z internatu nad ranem przez okno. Innym razem nie po-
jawia się w internacie przez dwa dni, bo poznała starszego mężczyznę, który obiecywał, że będzie
ją utrzymywał. Jeszcze innym razem nie wróciła do internatu na noc, bo po zakrapianej imprezie i
wolała przetrzeźwieć w pobliskich ruinach pałacyku. Wykazuje wówczas skruchę, przyznaje się do
błędu, lecz nie wyciąga żadnych wniosków i dalej stwarza problemy wychowawcze.
II. Geneza i dynamika zjawiska:
Jako charakterystyczne cechy sfery emocjonalno -motywacyjnej osób z obniżoną sprawnością inte-
lektualną najczęściej wymienia się:
•
oczekiwanie niepowodzenia;
uzależnienie się od otoczenia zewnętrznego, wyuczona bezradność;
•
• wysoki i bardzo wysoki poziom lęku;
•
•
•
zaburzenia typu zahamowania lub nadpobudliwość;
tendencje do podtrzymania pozytywnych lub negatywnych interakcji społecznych (deprywa-
cja społeczna);
gniew, wrogość, agresywność.
Wiele badań wskazuje, że upośledzeni umysłowo rozwijają w sobie wrogie cechy motywacyj-
ne, wysoką potrzebę wsparcia socjalnego, przenikający lęk o przyszłość.
Zachowanie dzieci, młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim charakteryzuje
się impulsywnością, brakiem przemyślenia, konsekwencji i przewidywania. Sposób działania i
reagowania zależy przede wszystkim od ich temperamentu. Dzieci upośledzone umysłowo wy-
kazują brak inicjatywy i samodzielności, łatwo ulegają sugestii, charakteryzują się biernością,
słabą ruchliwością psychiki i słabym krytycyzmem. Te stany emocjonalne i motywacyjne mogą
mieć o wiele większy wpływ na zachowanie niż ubogie zdolności intelektualne.
III. Charakterystyka funkcjonowania jednostki.
Podstawowe dane o wychowanku
Magda pochodzi z rodziny patologicznej, obydwoje rodzice nadużywają alkoholu. Matka ma
również lekki stopień niepełnosprawności intelektualnej. Rodzice posiadają niewielkie gospodar-
stwo rolne, które zaniedbują, gdy piją. Wtedy to, na Magdzie, ponieważ ...
