Czynniki wpływające na skuteczność uczenia.

Czynniki wpływające na skuteczność uczenia

Dzieci przychodzą do szkoły, aby zdobywać wiedzę i umiejętności.

Większość uczniów nie wie jak skutecznie się uczyć, aby osiągać możliwie najlepsze wyniki w nauce. To nauczyciel powinien uczniów nauczyć efektywnych metod przyswajania wiedzy przy uwzględnieniu indywidualnych możliwości w tym zakresie.

Nauczanie jest skoncentrowane przede wszystkim na młodych ludziach Od tego jak dziecko spostrzegamy, jakie damy mu obowiązki oraz przywileje zależą nasze relacje z dzieckiem i sposób, w jaki z nim pracujemy.

Aby zbudować dobrą relację z uczniem w procesie uczenia trzeba poznać jego możliwości, czyli dowiedzieć się „ na co mogę liczyć” i z jakimi problemami się zmierzyć.

Wyznacznikiem dobrej relacji pomiędzy nauczycielem i uczniem są nie tylko jego wyniki w nauce. Nauczyciel powinien nauczyć uczniów umiejętności samodzielnej pracy, pokonywania trudności i wyciągania z nich wniosków, odporności na stres, a także pobudzić ich ciekawość poznawczą poprzez swoje zaangażowanie.

Podstawowe pytanie, jakie powinien sobie zadać nauczyciel, to jaki jest cel edukacji jego pracy z uczniem. W dobie szerokich i szybkich zmian we współczesnym świecie naszym celem jest wszechstronny rozwój uczniów oraz wyposażenie w umiejętność uczenia się, aby mogli w szybki sposób do tych zmian się dostosować poprzez uzupełnienie swojej wiedzy i umiejętności, nauczyli się współpracy w grupie rówieśniczej i wymiany swojej wiedzy.

Nauczyciel ucząc uczniów powinien uwzględnić następujące elementy:

- przekazywać wiedzę w sposób przejrzysty i ciekawy,

- angażować u dzieci wszystkie zmysły,

- uwzględniając indywidualne potrzeby dzieci,

- dać szansę na wyrównywanie deficytów rozwojowych,

- pomóc uczniom w odkryciu talentów.

Modele uczenia się:

1. Model fizjologiczny oparty na funkcjonowaniu zmysłów i mózgu.

Dziecko uczy się cały czas. Podczas wakacji i czasie pozornego odpoczynku, wykonując różne czynności i zabawy dokonuje odkryć, poszerza swoje doświadczenia, z których korzysta w późniejszym czasie. Angażuje w nie wszystkie swoje zmysły: wzrok, dotyk, węch, smak, słuch. Nabyte doświadczenie przechowuje w pamięci krótkotrwałej lub długotrwałej, jeżeli korzysta z nich w późniejszym czasie. Może sięgać do tej umiejętności, gdy będzie mu potrzebna.

2. Model wysokiego i niskiego biegu – polega na tym, że aby wypracować umiejętność, która nie będzie sprawiała dziecku problemu (wysoki bieg), najpierw musi pokonać wiele trudności, uwagi i skupienia, aby ją osiągnąć (niski bieg).

3. Model prowadzący od nieświadomej niekompetencji do nieświadomej kompetencji.

W tym modelu uczenie przebiega wg 4 etapów:

a) Nieświadoma niekompetencja – kiedy jesteśmy nieświadomi tego, że czegoś nie umiemy.

b) Świadoma niekompetencja - kiedy już mamy świadomość, że czegoś nie wiemy lub wiemy,

że czegoś nie umiemy.

c) Świadoma kompetencja - kiedy już wiemy, jak coś ...