Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Program dla dzieci z trudnościami w uczeniu się matematyki dla uczniów Szkoły Podstawowej
Opracowała i zebrała Iwona Budzińska
SPIS TREŚCI
I. WSTĘP
II. CEL OGÓLNY
III. CELE SZCZEGÓŁOWE
IV. TREŚCI PROGRAMOWE
V. PLAN ZAJĘĆ NA ROK SZKOLNY
VI. POSTAWA PROWADZĄCEGO –NAUCZYCIELA
VII. EWALUACJA
I. WSTĘP
Od dawna psychologowie zajmujący się strukturą zdolności umysłowych zwracali uwagę na specyficzne zdolności do matematyki. Matematyczna część inteligencji składa się z wielu specyficznych czynników: czynnik ogólny, percepcyjny, słowny, liczbowy, pamięci, rozumowania i inne szkolne. Tak, więc dla oceny rozwoju zdolności matematycznych należałoby dokonać pomiaru każdego z tych czynników. Jak do tej pory (1989), nie dysponujemy poprawnymi testami w tym zakresie. L. Kosc (pracownik naukowy Instytutu Psychologii i Patopsychologii Dziecka w Bratysławie) od wielu lat rozpoznaje zaburzenia zdolności matematycznych u dzieci za pomocą specjalnie skonstruowanych testów. Zdaniem tego autora specyficzne trudności w uczeniu się matematyki spowodowane są tak zwaną dyskalkulią rozwojową.
Z jego definicji dyskalkulii rozwojowej wynika, że specyficzne zaburzenia zdolności matematycznych mają podłoże biologiczne oraz że – podobnie jak dysleksja – mogą występować na każdym poziomie prawidłowego rozwoju umysłowego dziecka. Dyskalkulię rozpoznaje się u dzieci, których poziom umiejętności liczenia jest znacząco niższy od oczekiwanego stosunku do wieku klasy, do której uczęszcza, jednak przy prawidłowym rozwoju intelektualnym. Jest zrozumiałe, że oprócz dyskalkulii rozwojowej mogą występować także inne przyczyny niepowodzeń w uczeniu się matematyki.
W literaturze trudności uczeniu się matematyki nazwane są różnymi określeniami: specyficzne trudności w uczeniu się matematyki, dyskalkulia rozwojowa, specyficzne trudności arytmetyczne.
Głównym źródłem tak licznych specyficznych trudności w uczeniu się matematyki jest to, iż wiele dzieci rozpoczynających naukę szkolną nie reprezentuje dojrzałości umysłowej do uczenia się matematyki w szkolnych warunkach i na szkolny sposób. Wskaźnikami takiej dojrzałości jest:
• Umiejętność liczenia i rachowania: sprawne liczenie w sporym zakresie oraz rozróżnianie błędnego liczenia od poprawnego (chodzi o intuicyjne rozumienie prawidłowości, które muszą być przestrzegane w trakcie liczenia), a także wyznaczenie wyniku dodawania i odejmowania na zbiorach zastępczych, a łatwiejsze przypadki w pamięci;
• Operacyjne rozumowanie na poziomie konkretnym w zakresie potrzebnym do rozumienia ważniejszych aspektów liczby;
• Rozumienie sensu pomiaru długości, płynów i ciężaru, a także operacyjne wnioskowanie o stałości wielkości ciągłych;
• Zdolność do odrywania się od konkretów i przechodzenia na poziom posługiwania się reprezantacjami graficznymi (np. uproszczone rysunki, grafy) i symbolicznymi np. zapis czynności rachunkowych za pomocą cyfr-symboli liczb i znaków działań;
• Dojrzałość emocjonalna wyrażająca się w pozytywnym nastawieniu do samodzielnego rozwiązywania zadań i w zdolności do rozumnego kierowania swym zachowaniem w sytuacjach trudnych intelektualnie;
• Zdolność do koordynowania ...
