Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Opis i analiza sposobu realizacji wymagań, o których mowa w § 8 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia: Umiejętność wykorzystania w pracy metod aktywizujących ucznia oraz narzędzi multimedialnych i informatycznych, sprzyjających procesowi uczenia się
Edukacja młodzieży na drugim, trzecim i czwartym poziomie edukacyjnym oprócz tradycyjnych form pracy powinna opierać się także na stosowaniu narzędzi multimedialnych, informatycznych oraz różnorodnych metodach aktywizujących. Musi łączyć w sobie procesy nauczania, uczenia się ale także elementy wychowania. Głównym celem jest wszechstronny i harmonijny rozwój dzieci i młodzieży. Środkiem realizacji tego celu jest nowoczesne kształcenie, zmierzające do rozwijania dyspozycji intelektualnych i rozwoju społeczno-emocjonalnego uczniów oraz dążące do pobudzania zainteresowań, tworzenia dogodnych warunków do podejmowania działań kreatywnych, zaznajamiania z systemem akceptowanych społecznie wartości i kształtowania przekonań o potrzebie przestrzegania ich we własnym postępowaniu. Nauczyciel ma za zadanie wzmacniać działalność uczniów, wpływać na motywację uczenia, organizować różne sytuacje dydaktyczne, umiejętnie dobierać metody przekazywania wiadomości. Ja, jako nauczyciel biologii i przyrody, wychowawca klasy, w swojej pracy głównie wykorzystuję metody aktywizujące, gdyż to one najlepiej motywują ucznia do działania oraz ułatwiają zrozumienie tematu. Podczas lekcji staram się jak najczęściej wykorzystywać narzędzia multimedialne i informatyczne, żeby zajęcia były atrakcyjne i interesujące. W miarę możliwości organizuję i prowadzę zajęcia poza terenem szkoły. Są to różnego rodzaju wyjścia i wyjazdy edukacyjne pozwalające w sposób „namacalny” poznawać zagadnienia przyrodnicze.
Opis wykorzystania konkretnych metod aktywizujących w pracy z uczniami:
Burza mózgów. Jest dobrze wszystkim znaną metodą zbierania jak największej liczby pomysłów, które następnie można poddać selekcji. Zgłaszane idee nie muszą być oryginalne i świeże, liczy się każdy pomysł, przy czym należy poinstruować uczniów, że nie mogą krytykować tego, co mówią inni. W drugim etapie „ekspert” (nauczyciel, wyznaczony uczeń lub grupa uczniów) przyglądają się zgłoszonym pomysłom i starają się wybrać najlepsze spośród nich. Czasami najlepsze pomysły wybiera się także metodą dyskusji. Burzę mózgów najczęściej stosuje na początku zajęć jako wprowadzenie do tematu lub w późniejszym ich etapie jako sposób na utrwalenie zdobytej wiedzy. Metoda burzy mózgów ma te zalety, że angażuje możliwie najwięcej uczniów, pobudza do myślenia i nie stygmatyzuje tych, którzy czują się niepewnie i w innej sytuacji nie zgłosiliby swojego pomysłu z obawy np. przed wyśmianiem. Inne nazwy tej metody to: giełda pomysłów, fabryka pomysłów, jarmark pomysłów.
Burza pytań. Jest to odwrotność metody burzy mózgów. Polega na zgłaszaniu przez uczniów jak największej liczby pytań do podanego przez nauczyciela problemu. W następnym etapie zajęć uczniowie powinni szukać odpowiedzi na zebrane pytania. Podobnie jak w burzy mózgów, zgłaszane ...
