Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
SCENARIUSZ IMPREZY Z OKAZJI ŚWIĘTA PIECZONEGO ZIEMNIAKA
Cele:
1.Zapoznanie ze świętem oraz z bają o ziemniaku.
2.Rozwijanie zainteresowań przyrodniczych i historycznych;
3.Poznanie potraw gdzie głównym składnikiem jest ziemniak.
4.Integracja w zabawie ruchowej w kole.
5.Wykonanie pracy plastycznej. Rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci.
6. Obserwacja upraw ziemniaków.
7. Zapoznanie z narzędziami: motyką, kopaczką, kombajnem ziemniaczanym, wykopkami.
8.Dawanie dzieciom szansy radosnego przeżycia.
Metody: rozmowa, objaśnienia, instrukcje; obserwacja, pokaz, zadań stawianych do wykonania.
Formy: grupowa, zbiorowa
PRZEBIEG IMPREZY:
1. Zagadka – H. Gzella
Pod krzakiem w ziemi rośnie ich wiele,
Dzieci je chętnie pieką w popiele.
Kto jest bohaterem dzisiejszego święta? Może ktoś zna inne nazwy ziemniaków? Dzieci wymieniają nazwy, potem nauczyciel pokazuje napisy i wspólnie je odczytujemy.
2.„O ziemniaku w kilku słowach” – opowiedzenie przez każdą nauczycielkę w swojej grupie, w sali, krótkiej bajki o ziemniaku, połączone z pokazem ilustracji. Dawno temu dobry król przywiózł z dalekiej wyprawy pewną roślinę, o której mówiono, że jest pożyteczna. Kazał posadzić ją w przypałacowym ogrodzie i niecierpliwie czekał, co z tego wyrośnie. Po jakimś czasie pojawiły się badyle. Zakwitły, ale kwiatki nie były zbyt ładne. Zielone owocki również nie były smaczne. Rozgniewany król kazał roślinę wyrwać z korzeniami i spalić. Dworzanie rozkaz wykonali. Gdy ognisko się dopalało, któryś ciekawy rozgarnął popiół, aby sprawdzić, co tak ładnie pachnie. Upieczone w żarze ogniska ziemniaki nie tylko ładnie pachniały, ale też były bardzo smaczne. I tak zaczęła się wielka kariera ziemniaka, potocznie zwanego kartoflem. Kto i kiedy odkrył, że bulwy ziemniaków są jadalne, tego dokładnie nie wiemy. Istnieją jednak przesłanki, że ziemniak pochodzi z Ameryki Południowej.
3. Nauka okrzyku: „Święto ziemniaka dzisiaj mamy, na pieczone ziemniaki czekamy”. W trakcie zabaw okrzyk będzie powtarzany przez uczestników (A. Peplińska).
4. Wiersz – „ Co można zrobić z ziemniaka” autor Hanna Łochocka
Co można zrobić? O, ho! Mówiąc najprościej: sto różnych różności.Kartoflankę, do innych zup dodatki, miskę kopytek, patelnię frytek, ziemniaczane płatki.A jeszcze (lizać palce!) placki smażone na smalcu – nie?I te super ziemniaki w mundurkach z gorącą, chrupiącą skórką, wyciągnięte z popiołu, z ogniska, gdy mgły się snują dookoła i iskra pryska.A my z ziemniaka robimy prosiaka, hipopotama, królika, krowę:cztery zapałki się wtyka, ogon i rogi z drucika, oczy jarzębinowe, uszy z liści jesiennych ozdobią głowę. I gotowe.
Prowadząca deklamuje wiersz, a następnie zachęca do rozmowy wokół problemu. Dzieci udzielają odpowiedzi zgodnie z posiadaną wiedzą, wymieniają co można zrobić z ziemniaków, odwołują się ...
