Ćwiczenia ruchowe dla dzieci w oparciu o wiersz Juliana Tuwima - W aeroplanie.

Scenariusz zajęć rewalidacyjnych

dla dzieci w wieku 5-6 lat.

Opracowała:
mgr Renata Zdunek – Muda
logopeda, terapeuta osób z autyzmem i ZA

Temat: Ćwiczenia ruchowe dla dzieci w oparciu o wiersz Juliana Tuwima „W aeroplanie”,
z wykorzystaniemćwiczeń wspierających integrację sensoryczną.

Zajęcia przeznaczone dla par dzieci 5-6 letnich, lub dla terapeuty i dziecka. Jedna osoba jest Kurką,
druga Babcią.
Pomoce:

· wiersz „W aeroplanie” Juliana Tuwima
· daszki na głowę dla „Kurek”, chustka na głowę dla „Babci”
· obręcze hula hop lub szarfy
· ławeczka lub rozciągnięty na podłodze sznur
· wstęgi na patyku, kolorowe chustki, klocki, duże piłki gimnastyczne

1. Nauczyciel recytuje wiersz, dzieci w parach klaszczą w dłonie swoje i naprzemiennie

w kolegi. (tak jak w zabawie „Kosi kosi łapki”)

Miała babcia kurkę,
Kurkę - złotopiórkę,
Wesołą kokoszkę,
Zwariowaną troszkę.

2. Terapeuta opowiada – recytuje, dzieci na paluszkach drepcząc biegają za sobą (jak

w berku)

Kiedyś jej ta kurka
Uciekła z podwórka.
Babcia za nią truchtem drepce,
"Wracaj" - krzyczy... - "A ja nie chcę!"

3. Dzieci zatrzymują się. Nauczyciel recytuje i pokazuje, dzieci naśladują:

A tam zaraz blisko
To było lotnisko,
Kurka się tam zapędziła,
Aeroplan zobaczyła,
A że była dobra skoczka,
Wskoczyła tam nasza kwoczka.
Wtedy babcia – hopla! -
Też na aeroplan.

Dzieci patrzą przez zwinięte dłonie jak przez lornetkę

Robią daszek z dłoni i wypatrują aeroplanu

Rozkładają na podłodze szarfy lub hula hop i wskakuje
najpierw dziecko - „Kurka”

Wskakuje do szafy dziecko - „Babcia”

4. Dzieci wychodzą z szarfy i wskakują na ławeczkę lub sznur rozłożony na podłodze, próbują
złapać równowagę i w trakcie słuchania wiersza, starają się szamotać tak, aby jeden
drugiego zepchnął z ławeczki lub sznura.

Jak nie zaczną się szamotać,
Drapać, dziobać, rzucać, miotać,
Szarpać, łapać się za rygle,
To przy skrzydle, to przy śmigle.
Aż przez takie szamotanie
Motor warknął niespodzianie,

5. Dzieci wydają z siebie „warkot silnika” (długie wrrrrr jak samochód, lub dwuwargowe
bbbbrrrr jak przy parskaniu). Biegają w rozsypce po sali z ramionami wyciągniętymi jak
skrzydła samolotu. Słuchając wiersza wykonują zasłyszane ewolucje. Terapeuta recytuje:

Śmigło kręci się jak fryga
I samolot w górę dźwiga.
Kurka w skrzek - babcia w płacz:
"Co się dzieje? Kurko, patrz!"
Kurka w bek, babcia w krzyk,
A on sobie kozła - fik!
Kurka gdacze, babcia płacze,
A on sobie buja, skacze,
Coraz wyżej się unosi,
Chociaż babcia błaga, prosi,
Chociaż kurka motor dziobie,
Kółka drapie, śrubki skrobie,
Aeroplan coraz chyżej,
Coraz śmielej, coraz wyżej!

6. Dzieci zatrzymują się. Terapeuta kontynuuje:

Na dół popatrzyły,
Dziwy zobaczyły:

7 ...