Indywidualizacja procesu nauczania .

Indywidualizacja procesu nauczania –praca z uczniem zdolnym i z uczniem z trudnościami w uczeniu się na lekcjach

Uczeń zdolny to taki, który wykazuje ponadprzeciętny poziom rozwoju psychofizycznego, połączonego z ciekawością poznawczą i wysokim poziomem motywacji, przejawiającym się w samodzielnym i konsekwentnym poszukiwaniu odpowiedzi na stawiane przez siebie pytania.Dzieci zdolne charakteryzują się pewnymi specyficznymi dla całej grupy cechami. W wieku szkolnym obserwuje się u nich m.in. wysoką sprawność językową, dobrą pamięć, umiejętności wnioskowania, szybkie tempo procesów myślowych, oryginalność zadawanych pytań i wysuwanych sugestii, zainteresowania czytelnicze, umiejętność dostrzegania i rozwiązywania problemów. Poza osiągnięciami intelektualnymi, ucznia szczególnie zdolnego charakteryzuje szybkie zapamiętywanie, prawidłowe kojarzenie i rozumowanie, dociekliwość, szeroki wachlarz zainteresowań, niekiedy ukierunkowane uzdolnienia i pasje. Ma bogatą wyobraźnię, ciekawe pomysły. Często odczuwa potrzebę wyrażania swoich wrażeń, myśli i emocji w różnej formie, np. w muzyce, tańcu, plastyce, w słowie lub piśmie. Cechuje go niezależna postawa, broni swoich poglądów i pomysłów, ma poczucie humoru.Uczniowie zdolni stanowią dla szkoły wielką szansę oraz potencjał, który odpowiednio wcześnie zauważony i wykorzystany może znacząco przyczynić się do rozwoju szkoły. Mamy do czynienia z kilkoma rodzajami uzdolnień, które związane są z typami inteligencji dominującej, mianowicie: -uzdolnienia lingwistyczne -uzdolnienia matematyczno-informatyczne -uzdolnienia wizualno-przestrzenne -uzdolnienia muzyczne-uzdolnienia interpersonalne -uzdolnienia kinestetyczne

Praca z uczniem zdolnym wymaga specyfiki działania. Wyróżniamy następujące formy pracy z uczniem zdolnym:

wzbogacanie –przystosowanie nauczania do możliwości intelektualnych ucznia (poszerzanie treści edukacyjnych, stopnia trudności zadań i ich ilości),akceleracja(przyspieszanie) –np. wcześniejsze rozpoczynanie nauki, podwójna promocja, szybsze przerabianie materiału określonego programem szkolnym, system nauczania bezklasowego. W przypadku tej formy pracy należy wziąć pod uwagę nie tylko rozwój intelektualny ucznia , ale także rozwój fizyczny, społeczny oraz emocjonalny . W tej formie pracy uczniowie są motywowani do zwiększenia aktywności umysłowej, co daje możliwość nabywania nowych wiadomości, umiejętności i doświadczeń, ponadto możliwość pełniejszego poznania świata i otaczającej rzeczywistości. -grupowanie , np. grupowanie przedmiotowe w trakcie pracy na lekcji lub zajęciach pozalekcyjnych, grupowanie może się odbywać wg poziomu zdolności lub rodzaju zdolności, tworzenie specjalnych klas dla uczniów o określonych uzdolnieniach i zainteresowaniach. Tą formę stosuje się w przypadku dzieci najmłodszych.

Uczniowie, u których nie stwierdzono dysfunkcji (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia), a mimo to nie osiągają oni zadowalających efektów w nauce, określamy mianem uczniów z trudnościami w uczeniu się na lekcjach. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być wiele. Często są to niższe niż u reszty klasy możliwości intelektualne , wolniejsze tempo pracy, brak ciekawości poznawczej lub brak motywacji.Uczniowie ci są przedmiotem naszej szczególnej nauczycielskiej troski. Jako ...