Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH W ŚWIETLICY
TEMAT: ,,Jeśli chcesz być przyjacielem, bądź wart przyjaźni”.
Data realizacji: 18.02.2020 r.
Grupa: klasa I
Czas trwania: 60 min
Miejsce zajęć: świetlica szkolna
Prowadzący zajęcia: mgr Elżbieta Targosz
Cele ogólne:
uświadomienie potrzeby przyjaźni w życiu każdego człowieka,
tworzenie pozytywnych kontaktów w grupie.
Cele szczegółowe: uczeń potrafi:
podać cechy dobrej przyjaźni,
wykazać empatię w kontaktach międzyludzkich,
prawidłowo zinterpretować poznane przysłowia,
wypowiedzieć i uzasadnić własne zdanie.
Metody pracy:
pogadanka,
,,burza mózgów”,
praktycznego działania,
metoda promykowa
Formy pracy: - praca grupowa - praca indywidualna
Środki dydaktyczne: papierowe kule, przysłowia, elementy do stworzenia ,,słońca przyjaźni”, kartki z bloku technicznego, kredki woskowe, nożyczki, klej.
Ćwiczone kompetencje: przyrodnicze, językowe, polonistyczne, obywatelskie, w zakresie rozumienia i tworzenia informacji, uczenia się, świadomości ekspresji kulturowej, przedsiębiorczości.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
Część wstępna
Powitanie dzieci ,,Iskierką przyjaźni”.
Zabawa integracyjna ,,Ludzie do ludzi”.
Zapoznanie z tematem zajęć - „Możesz zgromadzić przeróżne skarby, ale najcenniejszą rzeczą jest prawdziwy przyjaciel" - powiedział św. Jan Chryzostom.
Część zasadnicza
Odsłuchanie piosenki „Przyjaciel wie…” Krzysztofa Antkowiaka.
Dla każdego coś miłego – każde dziecko odrysowuje na kartonie swoją dłoń i wpisuje swoje imię. Dzieci chodzą po sali i wpisują na narysowanych dłoniach, co chcieliby powiedzieć miłego właścicielowi dłoni.
Przyjaźń – serdeczne stosunki oparte na wzajemnej życzliwości. Większość ludzi uważa, że ich przyjaciele dobrze ich znają. Jednak badania wykazały, że w większości przypadków jest to złudzenie związane z chęcią poprawy samooceny.
Tekst o przyjaźni.
Każdy chce mieć przyjaciela, ale nie każdy umie tak postępować by przyjaciół znaleźć i by przyjaźń była trwała. Co byłoby warte życie bez przyjaciół? Człowiek jest istotą społeczną i musi się czuć potrzebny. A to uczucie potrafią zaspokoić tylko inni.
Nic więc dziwnego, że wprost instynktownie, od urodzenia szukamy przyjaźni innych. Najpierw najbliższych - rodziców, dziadków, rodzeństwa, potem szukamy wśród rówieśników,, czyli poza domem. Naturalnie, że dalej kocha się swoją rodzinę. To jest fundament naszych uczuć. Ale im jesteśmy starsi, tym bardziej są nam potrzebni inni, jeszcze nieznani ludzie. Najpierw szukamy ich zwykle koło domu. Jest to tzw. przyjaźń podwórkowa. Potem znajdujemy przyjaciół w szkole, na studiach, w pracy itd. Niektóre z tych przyjaźni potrafią przetrwać całe życie lub wiele lat. Inne rozpływają się w czasie, aż do zapomnienia. Czasem odżywają po latach.
5. Wstęp do pogadanki – ,,Nie szata zdobi człowieka” - sprawdzenie, co kryją papierowe kule. Przysłowie to uczy nas, że nie wygląd i zamożność decyduje o tym jaki człowiek jest. Lecz jego wnętrze i to jakie ma serce. Nie należy oceniać źle ludzi tylko dlatego ...
