Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Metoda Tomatisa – stymulowanie pracy mózgu muzyką i głosem
Czterdzieści lat temu profesor Alfred A. Tomatis, francuski otolaryngolog, neurolog i foniatra dokonał kilku zaskakujących obserwacji, które w następstwie doprowadziły do rozwoju tzw. metody Tomatisa. W literaturze przedmiotu metoda ta znana jest również jako „trening uwagi słuchowej”, „stymulacja słuchowa” lub „trening audio-psycho-lingwistyczny”, a podstawowym jej celem jest wspomożenie funkcji słuchowej, przez co następuje poprawa koncentracji, jakości uczenia się, wspomożenie zdolności językowych, komunikacyjnych, zwiększenie kreatywności oraz poprawa jakości zachowań społecznych.
Metoda Tomatisa okazała się bardzo skuteczna w terapii dzieci z problemami szkolnymi typu: zaburzenia uwagi, mowy, koncentracji, dysleksja. Zastosowanie tej metody przyniosło również zadowalające efekty w przypadku dzieci autystycznych i z problemami koordynacji sensomotorycznej. W przypadku dorosłych terapia z powodzeniem stosowana jest w leczeniu depresji, wspomaga asymilację i integrację języków obcych oraz kształcenie i udoskonalanie umiejętności komunikacyjnych. Okazała się zbawienna dla osób, dla których głos i słuch są narzędziem pracy: muzyków, śpiewaków, aktorów.
W celu wspierania funkcji słuchowej Profesor Tomatis skonstruował aparat zwany „Elektronicznym uchem”. Trening słuchowy polega na słuchaniu dźwięków poprzez urządzenie zwane "elektronicznym uchem". Jest to idealny model ludzkiego ucha, który pozwala "wyćwiczyć" ucho pacjenta w taki sposób, aby mogło prawidłowo pracować. Ćwiczenia stymulują centralny system nerwowy, a szczególnie korę mózgową, odpowiedzialną za procesy myślenia. Stymulacja ucha odbywa się poprzez dźwięki o określonej, wysokiej częstotliwości. Wszystkie dźwięki są odpowiednio filtrowane w zależności od indywidualnych wymogów i potrzeb. Mogą one zarówno stymulować funkcje organizmu, jak i pomóc w relaksacji osobie słuchającej. W metodzie prof. Tomatisa wykorzystana została muzyka poważna m.in. Mozarta oraz Chorały Gregoriańskie, a także dźwięki mowy ludzkiej. Badania Prof. Tomatisa zostały uznane i potwierdzone przez Paryską Akademię Medyczną oraz Francuską Akademię Nauk w 1957 roku. W Polsce prace Prof. Tomatisa są wykorzystywane przez Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie w projekcie badawczym prowadzonym we współpracy z Centrum APF.
Przeprowadzone przez Tomatisa badania jasno wskazują na to, że dźwięki o wysokiej częstotliwości pobudzają nasz umysł, podczas gdy te o niskiej częstotliwości mają skutek wręcz odwrotny. Z tego względu dźwięki o wysokiej częstotliwości często określane są mianem dźwięków „pobudzających”, a dźwiękom o niskiej częstotliwości przypisuje się wywoływanie efektu zmęczenia – wprawiają one kanały półkoliste przewodu słuchowe w ruch, który jeśli jest kontynuowany, może prowadzić do stanu wyczerpania. Efekt taki najlepiej można zaobserwować u ludzi słuchających rocka lub rapu. Natomiast muzyka klasyczna, np. Mozarta lub Bacha wywołuje zupełnie odmienne zachowanie.
Tomatis zauważył, że gdy nasz mózg jest dobrze „naładowany”, to koncentracja, organizacja ...
