Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Dziecko z cukrzycą w szkole.
Cukrzyca – choroba przemiany materii, charakteryzująca się podwyższonym
stężeniem cukru = glukozy we krwi. Cukrzyca może wystąpić nagle, w pełni
zdrowia, w rodzinie, w której nikt na nią nie choruje.
Typy cukrzycy:
I – Cukrzyca typu 1
II – Cukrzyca typu 2
III – inne typy cukrzycy
Pierwsze objawy cukrzycy:
- wielomocz i częstomocz (ilość moczu przekracza kilka litrów/dzień)
- wzmożone pragnienie
- gwałtowna utrata masy ciała (nawet kilka kilogramów/tydzień)
- nieuzasadnione zmęczenie
Przy braku pomocy zaburzenia pogłębiają się coraz szybciej:
- bóle brzucha, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia (rozmyty obraz)
- głęboki oddech (oddech Kusmaula)
- zapach acetonu z ust
Prowadzi to do cukrzycowej śpiączki ketonowej (stanu zagrożenia życia).
Pierwsze symptomy choroby pojawiają się, gdy zniszczeniu ulegnie 80 – 90
% komórek beta trzustki. Niedobór
insuliny prowadzi do
hiperglikemii i szybko postępujących zaburzeń metabolicznych. Organizm
zaczyna intensywnie rozkładać białka i tłuszcze nie mogąc korzystać z energii
zawartej w glukozie. W wyniku czego powstają ciała ketonowe, które są
odpowiedzialne za rozwój kwasicy ketonowej. Wymaga ona
leczenia
szpitalnego.
lub brak
Cukrzyca typu 1 rozpoznawana jest zbyt późno. Rolę w jej rozwoju odgrywają
czynniki genetyczne i środowiskowe – infekcje wirusowe i grzybicze, nadmierna
masa ciała w okresie niemowlęcym, palenie papierosów, sztuczne karmienie,
obecność związków chemicznych w wodzie, brak lub za mało witaminy D3,
czynniki stresogenne.
W cukrzycy typu 1 dochodzi do postępującego i bezpowrotnego zniszczenia
komórek beta trzustki
(,,Wysepek Langerhansa”) odpowiedzialnych za
wytwarzanie insuliny, w wyniku autoagresji (własny układ odpornościowy
atakuje i niszczy zdrowe komórki naszego organizmu – w tym wypadku komórki
trzustki produkujące insulinę).
Lekiem w leczeniu zaburzeń metabolicznych u osób z cukrzycą typu 1 jest
insulina. Podawana podskórnie przy pomocy wstrzykiwaczy – penów kilka razy w
ciągu doby(najczęściej 4 – 6) lub osobistej pompy insulinowej.
W leczeniu cukrzycy typu 1 poza bezwzględnie konieczną do życia insuliną,
równoważne są prawidłowe żywienie oraz kontrolowany wysiłek fizyczny.
Obecne metody leczenia nie ograniczają dostępu do zajęć sportowych, nawet o
dużej aktywności fizycznej. Coraz bardziej popularne jest leczenie cukrzycy przy
pomocy osobistej pompy insulinowej – OPI. Zaletą tej terapii jest swobodniejsze
planowanie pór posiłków, ich wielkości i składu oraz trybu życia. Zmniejsza ryzyko
niedocukrzeń, szczególnie w nocy. Pompa może być odłączona na okres 1 do 2
godzin np. w czasie lekcji w- f, basenu, zawodów sportowych.
Hipoglikemia = niedocukrzenie, jest stanem gdy stężenie glukozy we krwi jest
niższe od 70mg/dl. Niedobór glukozy prowadzi do zaburzeń czynności mózgu,
objawiających się bólem głowy, trudnościami w logicznym myśleniu i mówieniu.
Występują też zaburzenia orientacji, niepokój, szybkie bicie serca, bladość skóry ...
