Streetworking – skuteczna metoda resocjalizacji dzieci i młodzieży ze środowisk marginalizowanych ?

Pojmowanie resocjalizacji w tradycyjny sposób, nie szukanie nowych możliwości rozwiązań oraz nie wychodzenie na przeciw określonym potrzebom i możliwością może prowadzić do obniżania skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych. Artykuł ten pokazuje w ujęciu teoretycznym praktyczne doświadczenia autorów w resocjalizacji młodzieży poprzez nie doceniań w Polsce metodę streetworkingu. Słowa kluczowe streeworking, metoda, środowisko marginalizowanych

Andrzej Grajczyk Marek Borowski
„Streetworking – skuteczna metoda resocjalizacji dzieci i młodzieży ze środowisk marginalizowanych ?
Streetworking - is this an effective method of resocialization of children and young people in socially marginalized communities?
Introduction

Social rehabilitation measures conducted in a traditional way may lead to decreasing of efficiency of action. It is presented here
- on a theoretical level - the authors' practical experience in the youth's resocialization by using  the method of streetworking
that is still underestimated in Poland.

Keywords streeworking, method, marginalized environment

Wstęp
Pojmowanie resocjalizacji w tradycyjny sposób , nie szukanie nowych możliwości rozwiązań oraz nie wychodzenie na przeciw określonym potrzebom i możliwością może prowadzić do obniżania skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych. Artykuł ten pokazuje w ujęciu teoretycznym praktyczne doświadczenia autorów w resocjalizacji młodzieży poprzez nie doceniań w Polsce metodę streetworkingu.
Słowa kluczowe streeworking, metoda, środowisko marginalizowanych

Pojęcie streetworkingu
Wszelkie zmiany, jakie zachodzą we współczesnym świecie jak wskazuje dr Marta Kozak, niosą ze sobą tak pozytywne jak i negatywne skutki społeczne wymagające nowych rozwiązań. Widoc zne jest to zwłaszcza w obszarze działania pomocy społecznej, która musi być dostosowana do zmieniających się potrzeb. Wyłania się z tego potrzeba budowania nowych struktur, innowacyjnych form pracy socjalnej i nowych narzędzi do jej wykonywania.
Wpisującą się w tę potrzebę i uważaną za nowoczesną jest forma pracy metodą steetworkingu. Tu powstaje pytanie czy rzeczywiście jest ona nowoczesną.
Według danych, pierwsi streetworkerzy rozpoczęli działalność w Stanach Zjednoczonych w latach 20 XX wieku w latach kryzysu ekonomicznego. W Europie ten sposób ulicznej pracy pomocowej zaczął funkcjonować w latach 60 minionego wieku w krajach takich jak Wielka Brytania, Holandia i krajach Skandynawii. Na terenie Polski na początku lat 90 jako pierwsze streetworkingiem zaczęło zajmować się stowarzyszenie MONAR. Można przyjąć, iż początek działaniom streetworkerkim, chociaż tak ich wtedy nie nazywano dały takie osoby jak:
- Jan Bosko (1815-1888) – ojciec opuszczonej młodzieży.
- św. brat Albert Chmielowski- (1845-1916) - zakładał domy dla sierot, ciężko chorych, kalek i starców, bezrobotnym pomagał znaleźć pracę.
- Janusz Korczak (1878-1942) - prekursor w pracy resocjalizacyjnej z nieletnimi.
- Kazimierz Lisiecki „Dziadek”(1902-1976) - harcerz i opiekun dzieci ulicy.
- Aleksander Kamiński (1903-1978) – twórca metodyki zuchowej.
- Matka Teresa z Kalkuty (1910-1997) – bezinteresowna służba najbiedniejszym.
- Tadeusz Pudełko – współczesny tepedowski działacz, propagator pedagogiki podwórkowej dla najbardziej potrzebujących.
Jeżeli porównamy dzisiejszy streetworking, stwierdzimy duże zmiany w sposobach działania, jednak sama idea, samo założenie wyjścia do adresatów i wejście w środowisko, w którym spędzają swój wolny czas nie uległo żadnej zmianie.
Obecnie występujące problemy społeczne potrzebują nowatorskich sposobów rozwiązywania ich na ...