Dojrzałość szkolna dziecka z zespołem Aspergera-studiiu przypadku

DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA DZIECKA Z ZESPOŁEM ASPERGERA-STUDIUM PRZYPADKU

Powszechnie wiadomo, że niełatwo jest dokonać jednoznacznej oceny rozwoju dziecka. Każdy uczeń ma inne predyspozycje, możliwości, jest indywidualnością. Głównym zadaniem edukacji przedszkolnej jest wspomaganie rozwoju dziecka.

Podstawa programowa wychowania przedszkolnego kładzie nacisk na koncertowanie się na dziecku, na jego indywidualnym tempie rozwoju i możliwościach. Opisuje, jak należy organizować proces wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym. Wskazuje w jakich obszarach należy wspomagać rozwój, wychowywać i kształcić dziecko. Określa umiejętności, którymi powinien wykazać się absolwent kończący edukację przedszkolną.

Wychowanie dziecka z autystycznego, w tym z zespołem Aspergera to poważne wyzwanie. Dzieci z autyzmem nie rozwijają się bez pomocy. Pomoc musi być ciągła i konsekwentna, ponieważ dzieci z autyzmem różnią się między sobą tak bardzo, że zawsze istniej potrzeba pomocy indywidualnej, dostosowanej do każdego dziecka.

Istota pojęcia dojrzałości szkolnej

Dojrzałość szkolna to inaczej gotowość dziecka do podjęcia nauki w szkole, gotowość do sprostania obowiązkom szkolnym. Dziecko dojrzałe czyli gotowe do nauki to takie, które charakteryzuje się odpowiednim poziomem rozwoju fizycznego, poznawczego i emocjonalno-społecznego:

Dojrzałość społeczno-emocjonalna to umiejętność wchodzenia w relacje z rówieśnikami i dorosłymi oraz odnalezienia się w roli ucznia. O dojrzałości społecznej decyduje samodzielność w wykonywaniu czynności samoobsługowych i w podejmowaniu zadań wynikających z faktu uczęszczania do szkoły, np. odrabianie zadań domowych. To także umiejętność podporządkowania się przyjętym regułom zachowania, zdolność do współpracy w grupie, obowiązkowość, odpowiedzialność, wytrwałość. Natomiast o emocjonalnej dojrzałości możemy mówić wówczas, gdy dziecko przejawia umiejętność panowania nad swoimi uczuciami, a reakcja emocjonalna jest proporcjonalna do wywołującego ją bodźca. Dojrzałość emocjonalna to również motywacja, pozwalająca na podejmowanie zadań szkolnych, umiejętność zauważenia problemów innych osób, zdolność do wyrażenia wdzięczności i życzliwości oraz umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych.

O dojrzałości umysłowej dziecka decyduje zainteresowanie zjawiskami występującymi w otaczającym je świecie, w tym szczególnie czytaniem, pisaniem i liczeniem. Dziecko dojrzałe umysłowo posiada zdolność skupienia uwagi, umiejętność spostrzegania, myślenia przyczynowo-skutkowego, wnioskowania i zapamiętywania. Rozumie informacje i komunikaty przekazywane przez dorosłych i samo posługuje się mową poprawną pod względem gramatycznym i artykulacyjnym, a jego zasób słów pozwala na swobodne werbalizowanie myśli.

Dojrzałość fizyczną dziecka można zbadać i zmierzyć, bo decyduje o niej m.in. odpowiedni wzrost, waga, właściwa budowa ciała oraz zdolność do wysiłku, odporność na choroby i zmęczenie. To jednak nie wszystko, bo bardzo ważnym jej elementem jest też rozwój motoryki dużej i małej. Dojrzałe dziecko jest sprawne ruchowo, czyli biega, skacze, potrafi rzucić piłką do celu, przeskoczyć niewielką przeszkodę, wdrapać się na ...