Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Hrabia Henryk, inaczej Mąż, Pan Młody to główna postać dramatu Zygmunta Krasińskiego.
W Części III ma trzydzieści sześć lat (mówi o tym podczas rozmowy z Pankracym), Orcio –
jego syn, ma wówczas skończone czternaście. Łatwo więc obliczyć, że Hrabia został ojcem
jako dwudziestodwuletni mężczyzna. Z Marią ożenić się musiał nieco wcześniej, bo dziecię
przychodzi na świat w pewien czas po ślubie, można więc przypuszczać, że w Części
pierwszej bohater jest rówieśnikiem Krasińskiego. Pisząc „Nie – Boską komedię” Zygmunt
Krasiński miał dwadzieścia jeden lat.
W Części I Henryk jako Pan Młody staje na ślubnym kobiercu i pojmuje za żonę piękną
Marię. Jest zachwycony małżonką, podczas przyjęcia weselnego podziwia jej urodę:„Jakżeś
mi piękna w osłabieniu swoim – w nieładzie kwiaty i perły na włosach twoich – płoniesz ze
wstydu i znużenia – o wiecznie będziesz pieśnią moją.” Rzuca na siebie przekleństwo, jeżeli
kiedykolwiek przestanie kochać wybrankę.
Pewniej nocy pojawia się duch zmarłej nałożnicy – Dziewica. Henrykowi jawi się ona jako
piękność, przypomina mu młodzieńcze marzenia o poezji. Mąż gotów pójść za nią
dokądkolwiek. Czuje się nieszczęśliwy, ponieważ zdradził samego siebie. Przeraża go fakt,
że do końca życia będzie musiał wieść egzystencję zwyczajnego człowieka – męża i ojca, a
pragnął być wielkim poetą, czuć moc i potęgę słowa, chciał być przewodnikiem dusz: „Od
dnia ślubu spałem snem odrętwiałych, snem żarłoków, snem fabrykanta Niemca przy żonie
Niemce – świat cały jakoś zasnął na podobieństwo moje – jeździłem po krewnych, po
doktorach, po sklepach, a że dziecię ma się mi narodzić, myślałem o mamce.”
Proza życia znaczy jego twarz grymasem nudy, bywa smutny, zamyślony, prawie nieobecny.
Myślami błądzi w krainie fantazji, przygotowania do chrztu dziecięcia wydają mu się zbyt
trywialne. Zajmuje się nimi Żona. Maria lęka się o Henryka, martwi ją, że małżonek nie
okazuje jej uczuć, a on mówi wtedy: „Czuję, że powinienem cię kochać.” Maria rozpacza i
błaga go, by kochał chociaż ich syna. Mąż obiecuje miłość im obojgu, ale ponownie
przybywa Dziewica i uprowadza Henryka. Jest bezsilny wobec kochanki, pragnie gonić za
marzeniem, porzuca rodzinę i odchodzi z Dziewicą.
Mąż – żona – kochanka to schemat wielu trójkątów miłosnych. Hrabia również realizuje taki
scenariusz. Dziewica ucieleśnia jego ideały, wydaje mu się nieśmiertelna, inna - bardziej
wspaniała niż Żona. Henryk „zdradza” Marię, ale zdrada wiąże się z konsekwencjami, a to,
co wydawało się niezwykłe, z czasem traci swój urok. Dziewica okazuje się ułudą,
falsyfikatem piękna i poezji. Pragnie jedynie oddać kochanka Szatanom, a ci drwią z jego
naiwności. W chwili, gdy Henryk rozmyśla o ...
