M. Giedrojć „Baśń uniwersalna”. Określamy cechy baśni.

Konspekt lekcji (45 min.)

Przedmiot: język polski

Klasa: IV

Prowadząca: Hanna Kempa

Temat: M. Giedrojć „Baśń uniwersalna”. Określamy cechy baśni.

Cel główny: rozpoznawanie baśni jako gatunku literackiego

Cele szczegółowe - Uczeń:

wymienia cechy baśni

identyfikuje baśnie na podstawie elementów świata przedstawionego,

określa elementy świata przedstawionego baśni,

dyskutuje na temat przeczytanego tekstu,

wypełnia schemat,

współtworzy plakat

Metody:

praca z tekstem,

ćwiczenia redakcyjne,

dyskusja,

tworzenie plakatu.

Pomoce dydaktyczne:

podręcznik,

arkusz kolorowego brystolu,

kolorowe karteczki,

definicje baśni wydrukowane na kolorowych kartkach,

gazetka: wyjaśnienia pojęć historia, baśń, legenda wydrukowane na kartkach,

karta pracy ucznia (cechy baśni).

Przebieg

1. Sprawdzenie zadania domowego. Uczniowie mieli uzupełnić tekst wyrazami zawierającymi – ą i – om.

Wstęp

Uczniowie przypominają sobie, czym jest baśń. Wymieniają swoje skojarzenia z takim rodzajem tekstu literackiego. Nauczyciel wskazuje na gazetkę, na której zawieszono wyjaśnienia pojęć: historia, baśń i legenda.

Następnie nauczyciel kieruje uwagę uczennic na wywieszone przez siebie kartki z definicjami baśni. Zostają głośno odczytane.

Rozwinięcie

Wspólne określanie cech baśni. Uczniowie otrzymują karty pracy, na których przedstawiono kilka ilustracji. Każda z nich dotyczy jednej cechy baśni:

góry, las, rzeka – Za siedmioma górami, za siedmioma rzekami (nieokreślone miejsce),

zegar – Dawno dawno temu (nieokreślony czas),

czarownica i królewna (źli i dobrzy bohaterowie oraz bohaterowie fantastyczni i prawdopodobni),

słoneczko – I żyli długo i szczęśliwie (szczęśliwe zakończenie).

Odczytanie głośno przez nauczyciela tekstu pt. „Baśń uniwersalna” *M. Giedrojć). Uczniowie śledzą czytany tekst w swoich podręcznikach.

Dyskusja na temat baśni – Zwrócenie uwagi na to, że tekst łączy w sobie elementy pochodzące z różnych baśni.

Nauczyciel rozwiesza na tablicy arkusz kolorowego brystolu. Uczniowie otrzymują kolorowe karteczki. Zapisują na nich tytuły baśni, których elementy rozpoznały w omawianym utworze. Następnie podchodzą do zawieszonego arkusza papieru i w wyznaczone miejsca przypinają swoje karteczki. Powstaje kwiatek, który obrazuje treść „Baśni uniwersalnej”.

Nauczyciel odczytuje tytuły baśni wypisane przez uczniów. Następnie wspólnie z nimi wyszukuje w tekście pozostałe tytuły.

Podsumowanie

Przypomnienie definicji baśni.

Wymienienie przez uczennice cech baśni.

Uczennice mówią, czy podobał im się omawiany tekst i uzasadniają swoje zdanie.

Zadanie domowe Odmień przez przypadki w obu liczbach rzeczownik baśń.