Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
AKTYWNE METODY NAUCZANIA W PROCESIE UCZENIA GRY NA INSTRUMENCIE
Mówiąc dzisiaj o edukacji, nie sposób pominąć wagi, jaką ma kształtowanie osobowości ucznia – uczenie go pozytywnego nastawienia do nauki, wyzwalania ciekawości w stosunku do otaczającego świata, a także rozwijanie jego indywidualnych predyspozycji i zdolności. Żeby to osiągnąć, niezbędnym jest takie dobranie metod i sposobów nauczania, które pozwolą te cele zrealizować.
Jedną z takich metod jest aktywizacja uczniów – to uczniowie, poprzez swoistą „atrakcyjność” podania wiedzy, sami chcą ją zdobywać, mają pole do ujawniania własnej kreatywności i pomysłów twórczych.
Czym jest sama aktywizacja? Słownik języka polskiego podaje, że aktywizacja to „pobudzanie do działania, aktywny jest ten, kto jest skłonny do działania, biorący w czymś żywy udział, pełen inicjatywy, czynny, ma aktywny stosunek do życia. Aktywność to skłonność, zdolność do intensywnego działania, do podejmowania inicjatyw”.
W długotrwałym procesie, jakim jest edukacja, aktywizacja to te działania nauczyciela i uczniów, które zapewniają im czynne uczestniczenie w procesie nauki – wspólne dochodzenie do właściwych wniosków, wspólne poszukiwania metody rozwiązywania zadań, wspólne zaangażowanie w proces uczenia się – a z czasem i w wyniku tychże metod, nauczenie uczniów samodzielnej pracy, podejmowanej nie z przymusu, ale z własnej woli i chęci. Uczeń będąc stroną aktywną uczy się samodzielnie radzić z nowymi problemami, potrafi korzystać z wiedzy potrzebnej do ich rozwiązania.
Aktywne metody nauczania to odejście od utartego, powszechnego schematu zdobywania wiedzy na rzecz zaktywizowania uczniów do nieszablonowych działań i kreatywności. Nauczanie obejmujące te metody pozwala przyswoić uczniom informacje na dużo głębszym, osobistym poziomie, a następnie użyć je i odnieść do swoich doświadczeń.
Najistotniejszym aspektem pracy z uczniami powinna być relacja nauczyciela z podopiecznymi i skuteczna komunikacja. Jednocześnie wprowadzając metody aktywizujące należy znać podstawy psychologiczne dotyczące takich cech uczniów jak: ogólny profil psychologiczny, preferencje, percepcja, koncentracja i dekoncentracja, aktywizacja i niwelowanie (wyciszanie). Od tego zależy, którą metodę wybierzemy i jaki będzie jej efekt.
Ważnym czynnikiem jest łączne traktowanie procesu nauczania i procesu wychowania, aby umożliwić pełny rozwój osobowości ucznia, co ma miejsce m. in. w szkole muzycznej, gdzie każdy pedagog jest jednocześnie wychowawcą.
W procesie uczenia gry na instrumencie w szkole muzycznej metody aktywizujące są nieco inne niż w przypadku nauczania muzyki np. w przedszkolu, gdzie wykorzystuje się je do ogólnego umuzykalniania dziecka poprzez zabawy ruchowe, naśladowcze, obrazowanie muzyki ruchem, tańcem, ogólnie pojętą zabawą (są to m.in. metody wg K. Orffa, E. J. Dalcroze, Z. Kodaly'ego czy Metoda Dobrego Startu). Uczeń owszem, potrzebuje zachęty ze strony nauczyciela, zwłaszcza wtedy, gdy okazuje ...
