Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
1. Wstęp
Tematem niniejszego opracowania jest studium przypadku 23 – letniej dziewczyny z uszkodzonym narządem słuchu. Do opisu wybrałam osobę, która była uczennicą w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niesłyszących, w którym pracowałam. Uszkodzony narząd słuchu ogranicza zdolności poznawcze i możliwości umysłowe u dzieci. Powoduje to utrudnienia w naturalnym kształtowaniu się mowy, co oznacza, że prawidłowa diagnoza i specjalne oddziaływania logopedyczne są niezbędne aby dziecko nauczyło się mówić. Aby terapia logopedyczna była właściwie prowadzona, terapeuta musi się opierać na ogólnych założeniach obowiązujących w logopedii, z uwzględnieniem specyfiki rozwoju i rehabilitacji osób niepełnosprawnych w zakresie percepcji słuchowej. Złożoność pracy z dziećmi niesłyszącymi i słabosłyszącymi sprawia, że oprócz pojęć związanych z różnymi aspektami mowy, teorii informacji i komunikacji logopeda musi również poznać specyfikę porozumiewania się osób głuchych i jego uwarunkowania bio-psycho-społeczne. Surdologopeda musi mieć wiadomości niezbędne do ustalenia diagnozy i zaplanowania przebiegu terapii logopedycznej. Aby uzyskać tę wiedzę uczęszczałam na podyplomowe studia surdologopedii czego efektem jest, między innymi, ta praca.
Praca zawiera charakterystykę ogólną dziecka i jego środowiska, diagnozę audiologiczną, omówienie dokumentacji psychologicznej, pedagogicznej, logopedycznej, medycznej, diagnozę surdologopedyczną i opis postępowania terapeutycznego.
2. Charakterystyka ogólna dziecka i jego środowiska
Charakterystykę sporządziłam na podstawie: indywidualnego wywiadu z opisywaną dziewczyną, rozmów z nauczycielami, wychowawcami, pedagogiem szkolnym, psychologiem szkolnym, logopedą i na podstawie własnych obserwacji. Do ogólnej charakterystyki wykorzystałam, spisane już przez lekarzy i psychologa, wywiady od opiekunów dziecka, które otrzymałam z dokumentacją historii choroby oraz z poradni zdrowia psychicznego. W sytuacji kiedy osoba badana nie potrafiła w pełni odpowiedzieć na pytanie, albo nie była przekonana odnośnie pewnych faktów z własnego życia - dopytywała rodziców. Przeprowadzając wywiad korzystałam z „Całościowego badania logopedycznego” Danuty Emiluty-Rozyi.
Mam bardzo dobry kontakt z osobą badaną. Dziewczyna mieszka w internacie, w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niesłyszących, w którym pracowałam jako wychowawca. Widujemy się kilka razy w tygodniu, także w weekendy i podczas wycieczek szkolnych. Mam okazję do obserwacji wychowanki podczas zajęć i w czasie wolnym.
Betty ma 23 lata i w tym roku zdaje maturę. Uczęszcza do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niesłyszących. Jest osobą rozmowną, otwartą, lubianą przez nauczycieli i wychowawców. Woli towarzystwo dorosłych niż rówieśników. Od 17-stego roku życia, od kiedy uczy się i mieszka w SOSW Dla Dzieci Niesłyszących, posługuje się w komunikacji, poza mową werbalną, także językiem migowym. Głównie w kontaktach z rówieśnikami niesłyszącymi i słabosłyszącymi.
Betty jest najstarszym dzieckiem z trojga rodzeństwa. Młodszy brat Sylwek ma 22 lata i w tym roku zdaje maturę. Uczęszczał do szkół ...
